تحليل تأثير ماليات بر توزيع درآمد با استفاده از روش خود رگرسيوني با وقفه‌هاي توزيعي(ARDL) (مطالعه موردي استان تهران)

توزيع درآمد و تلاش در راستاي بهبود آن، يكي از مهم ترين مسائلي است كه دولت ها با آن مواجه هستند. توزيع درآمد از عوامل مهمي تاثير مي پذيرد. هدف اين مقاله بررسي تاثير ماليات بر توزيع درآمد در استان تهران است. با توجه به جامعيت استان تهران به عنوان پايتخت كشور و از آنجا كه طبق آمار در سال 1399 حدود 49 درصد از كل درآمدهاي مالياتي كشور را اين استان تامين مي كند. از اين لحاظ بررسي اين استان از اهميت ويژه اي در تحليل تاثير سياست هاي مالي (ماليات بر درآمد) بر توزيع در آمد دارد. در اين راستا، براي بررسي وجود رابطه بلندمدت بين متغيرها و برآورد ضرايب مربوط به مدل هاي اصلاح بلندمدت و اصلاح خطا براي نابرابري درآمد از سال 1380 تا 1399، از روش خودرگرسيوني با وقفه هاي توزيعي (ARDL) استفاده شده است كه رابطه بلندمدت بين متغيرها را نشان مي دهد و نتايج حاكي از آن است كه افزايش درآمد از طريق ماليات بر درآمد منجر به كاهش نابرابري درآمد مي شود لذا تا آنجا كه ممكن است بايد پايه ماليات بر درآمد شخصي تقويت و جايگزين پايه هاي مالياتي ناكارآمد شود.