آسيب شناسي وضعيت موجود برنامه معلم پژوهنده (پژوهش در عمل) و ارائه راهكارهايي جهت تقويت و گسترش آن در نظام آموزش و پرورش

پژوهش حاضر با هدف، آسيب شناسي وضعيت موجود برنامه معلم پژوهنده و ارائه راهكارهايي جهت تقويت و گسترش آن در نظام آموزش و پرورش ايران انجام شده است. نوع پژوهش كيفي و از طرح پديدارشناسي استفاده شده است و براي گردآوري داده‌ها از ابزار مصاحبه نيمه ساختار استفاده شد، بدين گونه كه از طريق مصاحبه با گروه‌هاي اطلاع رسان به سوال‌هاي پژوهش پاسخ داده شد. روايي صوري و محتوايي مصاحبه توسط چند نفر از متخصصان حوزه اقدام پژوهي بررسي و در نهايت تاييد شد. براي تعيين اعتماد پذيري داده ها از دو معيار مورد نظر صاحبنظران مطالعات كيفي، شامل: قابليت اطمينان و قابل قبول بودن استفاده شد. مشاركت كنندگان تحقيق شامل كليه معلمان پژوهنده، مديران و كارشناسان پژوهشي استان كرمانشاه بودند كه از بين آنها 15 نفر از هر سه گروه به روش نمونه گيري هدفمند، انتخاب شدند. سبك تحليل داده‌ها، مقوله‌بندي و كد گذاري بود.  نتايج پژوهش نشان داد كه مهمترين موانع اجراي برنامه معلم پژوهنده عبارت بودند از: موانع فرهنگي، مديريتي و اداري، اشاعه اي و كاربست، انگيزشي، اجرايي و محتوايي و در بخش ارايه راهكارها نتايج نشان داد كه مقوله‌هاي مربوط به فرهنگ سازي، بودجه مناسب، اگاهي بخشي و دانش افزايي، مشوق‌هاي انگيزشي و بهسازي محتوا در تقويت و گسترش برنامه معلم پژوهنده در نظام آموزش و پرورش تاثيرگذار هستند.