بررسي چالش هاي آموزش به كودكان بي سرپرست از منظر معلمان(يك مطالعه پديدارشناسانه)

هدف پژوهش حاضر بررسي تجارب زيسته معلمان در ارتباط با چالش‌هاي آموزش به كودكان بي‌سرپرست در كلاس درس بود.به اين منظور از رويكرد كيفي و روش روايت پژوهي استفاده شد.جامعه مورد مطالعه تمامي معلماني بودند كه تجربه و سابقه تدريس به كودكان بي‌سرپرست را داشتند بدين منظور با استفاده از روش نمونه گيري هدفمند با 15 نفر از اين معلمان مصاحبه به عمل آمد و كار گردآوري داده ها تا اشباع نظري پيش رفت.ابزار گردآوري دادها مصاحبه بدون ساختار و روش تحليل پژوهش، روش تحليل محتواي كيفي بود. نتايج حاصل از داده‌ها حاكي از 9 درون‌مايه بود كه عبارتند از: پرخاشگري،پندنپذير،عدم تمركز،فقر، افسردگي،كم صبري و بي طاقتي،تنهايي و انزوا و بي نظمي.بنابراين نتايج پژوهش حاضر حاكي از آن بود كه كودكان بي سرپرست داراي ويژگي‌هاي رفتاري خاصي هستند كه مي بايست در آموزش آنها توجه ويژه اي به اين رفتارها شود.اين نتايج پژوهش حاضر حاكي از آن بود كه كودكان بي سرپرست داراي ويژگي‌هاي رفتاري خاصي هستند كه مي بايست در آموزش آنها توجه ويژه اي به اين رفتارها شود.