شناسايي و اولويت‌بندي حوزه‌هاي موضوعي اثرگذار در تدوين سياست ملي شهري ايران

با گذشت بيش از چند دهه از تهيه طرح‌هاي شهري، سياستگذاري در هر دو بُعد عملي و نظري لايه‌اي مغفول در نظام توسعه شهري ايران بوده است. در غياب سياست‌هاي شهري  مدون و مكتوب، برنامه هاي شهري فاقد انسجام بوده و كنشگران مختلف مطابق با سياست‌هاي ذهني پيش فرض اقدام به برنامه‌ريزي و طراحي شهري مي‌نمايند. در چنين شرايطي سياست ملي شهري (NUP) به عنوان چارچوبي كه از سوي برنامه اسكان بشر ملل متحد (هبيتات) معرفي شده مي­تواند در هدايت فرايند توسعه شهري كشور به سوي پايداري موثر واقع شود. پژوهش حاضر با هدف شناسايي و اولويت بندي موضوعات اثرگذار در تدوين سياست ملي شهري با توجه به  نيازها و شرايط خاص ايران و با استفاده از روش تركيبي انجام شده است.  شناسايي اولويت هاي موضوعي  به كمك روش كيفي با رويكردي اكتشافي و اولويت بندي موضوعات به روش كمّي و تكنيك‌ AHP انجام شده است. نتايج پژوهش، سيزده اولويت موضوعي تدوين سياست ملي شهري را در سه دسته مسائل مرتبط با عدم چابكي نظام برنامه ريزي شهري در همگام شدن با سرعت شهرنشيني، خلأهاي نهادي و قانوني در نظام برنامه ريزي شهري  و  تغييرات و چالش هاي نوين جهاني معرفي مي كند.