سياستگذاري خارجي آمريكا در برابر ايران در دوره تنش‌زدايي با شوروي (دتانت): نسبت كلان - نظريات با خط‌مشي‌هاي سياسي

سياست تنش‌زدايي با شوروي موسوم به دتانت كه نقطه كانوني سياست خارجي نيكسون-كيسينجر به شمار مي‌آمد، رويكرد كلاني بود كه تا سال پاياني رياست جمهوري كارتر ادامه داشت. اين مقاله به روش تحليلي توصيفي و گردآوري كتابخانه‌اي و اسنادي درپي بررسي نسبت ميان كلان- نظريه‌ها و خط مشي هاي موردي سياست خارجي آمريكا در مورد ايران در اين دوره كليدي است كه از طريق اين پرسش به پژوهش گذاشته شده است كه نسبت ميان نظريات كلان و خطي‌مشي‌هاي موردي سياست خارجي دولت‌هاي آمريكا، از نيكسون تا كارتر، در قبال ايران چگونه تعريف مي‌شود؟ فرضيه اين مقاله مبتني بر اين گزاره است كه اين نسبت با بهره‌گيري از رويكرد جان اريكسون در سه ساحت كاربردي، مفهومي و نمادين قابل مقوله‌بندي است. بر اساس نگرش جان اريكسون كه اين مقاله از آن بهره مي‌جويد، كلان- نظريه‌ها معمولاً توصيه‌هاي خاص موردي را ارائه نمي‌كنند. آنها نقشه‌هاي راه كلي را ارائه مي‌دهند، ادراك محيطي از جهان را مفهومينه مي‌سازند و همچنين كاركردي نمادين دارند.