پيش‌بيني كيفيت زندگي همسران جانبازان: نقش هوش معنوي و خود‌تنظيمي هيجاني

سابقه و هدف: جنگ معمولاً پيامدهاي گستردۀ فردي، اجتماعي، اقتصادي و فرهنگي دارد كه تأثير بسياري بر مشكلات جسمي و رواني و به‌طور كلي كيفيت زندگي جانبازان و همسران آنان مي‌گذارد. ازاين‌رو، هدف مطالعۀ حاضر بررسي نقش هوش معنوي و خودتنظيمي هيجاني در پيش‌بيني كيفيت زندگي همسران جانبازان بود. روش كار: پژوهش حاضر از نوع توصيفي-همبستگي است. جامعۀ آماري شامل تمامي همسران جانبازان تحت پوشش بنياد شهيد و ايثارگران منطقۀ پنج شهر تهران در سال تحصيلي 1400-1399 بود كه بر اساس جدول كرجسي و مورگان 225 نفر به‌شيوۀ نمونه‌گيري دردسترس انتخاب شدند و به پرسش‌نامۀ هوش معنوي بديع و همكاران، تنظيم هيجان گراس و جان و كيفيت زندگي سازمان بهداشت جهاني پاسخ دادند. براي تجزيه‌‌وتحليل داده‌ها از آزمون رگرسيون چندگانه استفاده شد. در اين پژوهش همۀ موارد اخلاقي رعايت شده است و مؤلفان مقاله تضاد منافعي گزارش نكرده‌اند. يافته‌ها: نتايج نشان داد همبستگي بين هوش معنوي و خودتنظيمي هيجاني با كيفيت زندگي مثبت و معني‌دار بود (۰۱/0 P) و مؤلفه‌هاي هوش معنوي 34/5 درصد و مؤلفه‌هاي خودتنظيمي هيجاني 22/1 درصد از واريانس كيفيت زندگي را تبيين كردند. نتيجه‌گيري: با توجه به يافته‌هاي به‌دست‌آمده، كاربرد آموزش هوش معنوي و خودتنظيمي هيجاني در همسران جانبازان سبب افزايش كيفيت زندگي مي‌شود.