نقش دلبستگي به خدا و اخلاق رابطه‏‌اي در پيش‏‌بيني تجربۀ اضطراب در زنان متأهل شهرستان شاهرود

سابقه و هدف: سلامت رواني زنان خانه‏دار به‏ويژه مشكلات اضطرابي آنان از اولويت‏هاي ناديده گرفته شده طي سال‏هاي اخير است كه نيازمند توجه جدي سياست‏گذاران حوزۀ سلامت است. بنابراين، مطالعۀ حاضر با هدف بررسي نقش دلبستگي به خدا و اخلاق رابطه‏اي در پيش‏بيني تجربۀ اضطراب زنان متأهل انجام شده است. روش كار: پژوهش حاضر توصيفي از نوع همبستگي است. جامعۀ آماري شامل تمامي زنان متأهل خانه‏دار شهرستان شاهرود بود كه در سال 1398 وارد مطالعه شدند. حجم ‌نمونه 380 نفر بود كه با روش نمونه‏گيري دردسترس انتخاب شدند و به پرسش‏نامه‌هاي اضطراب، اخلاق رابطه‏اي و دلبستگي به خدا پاسخ دادند. براي تحليل داده‏ها از ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون چندگانۀ سلسله‌مراتبي استفاده شد. در اين پژوهش همۀ موارد اخلاقي رعايت شده است و مؤلفان مقاله تضاد منافعي گزارش نكرده‌اند. يافته‌ها: نتايج نشان داد ميانگين سني زنان 41/89 سال و به‌‏ترتيب بيشترين و پايين‏ترين سطح تحصيلات با 65 درصد مربوط به دورۀ متوسطه و 15 درصد مربوط به تحصيلات دانشگاهي بود. بين اخلاق رابطه‏اي (0/57-=r و 0/05 P)، اخلاق عمودي (0/39-=r و 0/05 P) و اخلاق افقي (0/43-=r و 0/05 P) با اضطراب همبستگي منفي و بين دلبستگي به خدا (0/68-=r و 0/05 P) و مؤلفه‏هاي آن با اضطراب همبستگي منفي و معنادار وجود داشت. تحليل رگرسيون نشان داد اخلاق رابطه‏اي توان تبيين 23% از واريانس اضطراب؛ اخلاق رابطه‏اي و دلبستگي به خدا با هم توان تبيين 33% از واريانس اضطراب؛ و دلبستگي به خدا مستقل از اخلاق رابطه‏اي توان تبيين 10% درصد از اين واريانس را داشته‏اند. مؤلفه‏هاي دلبستگي به خدا نيز توانستند 12% از واريانس اضطراب را پيش‏بيني كنند. در ميان ابعاد دلبستگي نيز ارتباط با خدا (0/38-=β) قوي‏ترين پيش‏بيني‌كنندۀ اضطراب بود. نتيجه‌گيري: با توجه به نقش متغيّرهاي يادشده در پيش‏بيني تجربۀ اضطراب زنان متأهل مي‏توان از نتايج پژوهش حاضر در برنامه‏هاي پيشگيري و درمان اضطراب به‏عنوان متغيّرهاي تأثيرگذار استفاده كرد.