بررسي عوامل ايجاد كننده نا آسودگي در بيماران بستري در بخش هاي مراقبت هاي ويژه

مقدمه: محيط بخش مراقبت هاي ويژه باعث مي شود بيماران سطوح قابل توجهي از ناآسودگي و رنج را تجربه كنند, وليكن دلايل مانع ابراز نااسودگي از طرف بيماران مي شود. مطالعه حاضر با هدف تعيين ميزان و عوامل ايجاد كننده ناآسودگي در بيماران بستري در بخش هاي مراقبت ويژه انجام شد.روش كار: در اين مطالعه توصيفي ناراحتي درك شده 220 بيمار بخش مراقبت هاي ويژه با استفاده از پرسشنامه پژوهشگر ساخته بررسي شد. جهت تجريه و تحليل داده ها از نرم افزار آماري 11.5SPSS كمك گرفته شد.يافته ها: 100 در صد واحد هاي پژوهش، درجاتي از نا آسودگي را در بخش مراقبت هاي ويژه تجربه كرده اند. عواملي نظير نمونه گيري مكرر خون (82.3%)، احساس تنهايي (71.6%)، محدوديت ساعات ملاقات (66.4%)، درد (66.4%)، احساس تشنگي (55.5%)، بي خوابي (60%)، نگراني از هزينه هاي بستري در بخش ويژه (60%) ، اضطراب از بخش ويژه (59.5%) و احساس ضعف (55%) مواردي بودند كه بيش از 50 درصد بيماران، به عنوان منبع ايجاد ناراحتي خود در مدت اقامت در بخش ويژه گزارش كرده بودند.بحث و نتيجه گيري: اكثر بيماران بستري در بخش مراقبت هاي ويژه درجات مختلفي ار نااسودگي را تجربه مي كنند. از انجا كه مطالعات متعدد نشان دهنده ارتباط بين تجربيات ناخوشايند بخش مراقبت هاي ويژه با كيفيت زندگي بيماران در مراحل بعد مي باشد، لذا استفاده از استراتژي هاي موثر در جهت كاهش و تعديل اين عوامل بايد در دستور كار مديران موسسات درماني، علي الخصوص پرستاران و مديران بخش هاي ويژه قرار گيرد.