پيش‌بيني بهزيستي روانشناختي كودكان كار بر اساس اضطراب كار، اضطراب مدرسه و اميد به تحصيل در شهر بندرعباس

مقدمه: كودكان كار داراي مشكلات روانشناختي مي باشند. هدف پژوهش حاضر پيش بيني بهزيستي روانشناختي كودكان كار بر اساس اضطراب كار، اضطراب مدرسه و اميد به تحصيل شهر بندرعباس بود. روش: روش پژوهش توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري پژوهش شامل كليه كودكان كار شهر بندرعباس در سال 1400 بود كه به روش نمونه گيري خوشه اي چندمرحله اي تعداد 214 نفر انتخاب شدند. از پرسشنامه اضطراب كار ليندن، اضطراب مدرسه  فيليپس، اميد به تحصيل خرمايي و كمري و بهزيستي روانشناختي ريف استفاده شد. براي تحليل داده ها از روش همبستگي پيرسون و رگرسيون سلسله مراتبي استفاده شد. نتايج : نتايج نشان داد كه ضريب همبستگي بين اضطراب كار و بهزيستي روانشناختي (0/01 P  ،34/0-) منفي و در سطح 0/01 معنادار بود. بين اضطراب مدرسه و بهزيستي روانشناختي (0/01 P  ،0/46-) منفي و در سطح 0/01 معنادار بود. بين اميد به تحصيل و بهزيستي روانشناختي (0/01 P  ،0/41) مثبت و در سطح 0/01 معنادار بود. اضطراب كار با مقدار ضريب رگرسيوني 0/247-، اضطراب مدرسه 0/348- و اميد به تحصيل 0/419 توانستند بهزيستي روانشناختي كودكان كار را پيش‌بيني كنند (P). نتيجه‌گيري: با توجه به رابطه اضطراب كار، اضطراب مدرسه و اميد به تحصيل با بهزيستي روانشناختي كودكان كار و با در نظر گرفتن اهميت سلامت اين كودكان به عنوان آينده سازان جامعه، توصيه مي شود سازمان هاي ذيربط در جهت كنترل عوامل ياد شده و ساير عوامل احتمالي برنامه هاي مناسب تدارك ببينند.