الگوي روابط ساختاري انگيزه تحصيلي براساس نيازهاي روان‌شناختي با ميانجي‌گري نقش اهمال‌كاري تحصيلي در دانشجويان

مقدمه: انگيزه يكي از مشهورترين مفاهيمي است كه مورد توجه دانشمندان قرار گرفته و از مهم ترين عوامل موفقيت در آموزش عالي به حساب مي آيد. پژوهش حاضر با هدف تعيين الگوي روابط ساختاري انگيزه تحصيلي براساس نيازهاي روان شناختي با ميانجي گري نقش اهمال كاري تحصيلي در دانشجويان كارشناسي انجام گرفت. روش ها: روش مطالعه همبستگي از نوع معادلات ساختاري بود و جامعه آماري آن متشكل از كليه دانشجويان كارشناسي مشغول به تحصيل در دانشگاه محقق اردبيلي در نيم سال اول سال تحصيلي 99-98 بودند. تعداد 405 نفر از اين افراد به شيوه نمونه گيري تصادفي خوشه اي چندمرحله اي انتخاب شده و به صورت انفرادي به پرسشنامه هاي انگيزش تحصيلي والرند، اهمال كاري تحصيلي سولومن و نيازهاي روان شناختي دسي و همكاران پاسخ دادند. داده ها با استفاده از آزمون هاي آماري ضريب همبستگي پيرسون با نرم افزار SPSS و مدل يابي معادله ساختاري با استفاده از نرم افزار Lisrel تجزيه و تحليل شدند . يافته ها: نتايج نشان داد كه انگيزه تحصيلي با نمره كل نيازهاي روان شناختي(0/35=r) و مؤلفه هاي نياز به شايستگي(0/18=r)، نياز به خودمختاري (0/34=r) و نياز به وابستگي (0/34=r) ارتباط مثبت دارد و با نمره كل اهمال كاري تحصيلي (0/24-=r) و مؤلفه هاي مطالعه براي آزمون (0/19-=r)، آمادگي حل تكليف (0/21-=r) و آماده كردن مقاله (0/12-=r) ارتباط منفي دارد. همچنين اهمال كاري تحصيلي با نمره كل نيازهاي روان شناختي (0/18-=r) و مؤلفه هاي نياز به شايستگي (0/14-=r) ، نياز به خودمختاري (0/10-=r) و نياز به وابستگي (0/23-=r) ارتباط منفي دارد. شاخص هاي برازش مدل نيز، تأثير نيازهاي روان شناختي بر انگيزه تحصيلي با ميانجي گري اهمال كاري تحصيلي تأييد كرد. نتيجه گيري: با توجه به نقش غيرمستقيم نيازهاي بنيادين روان شناختي بر ميزان انگيزه تحصيلي، به نظر مي رسد اهمال كاري تحصيلي ارتباط بين نيازهاي بنيادين روان شناختي با انگيزه تحصيلي را تعديل مي كند.