ارزيابي عملكرد محصولات تبخير-تعرق با استفاده از روش فائو- پنمن- مانتيث در حوضه آبريز زاينده‌رود

تبخير-تعرق به‌عنوان يكي از مهم ترين پارامترهاي چرخه آب است كه برآورد صحيح آن در مديريت منابع آب به‌ويژه در اقليم هاي خشك و نيمه‌خشك حائز اهميت است. همگام با توسعه سنجش ‌از دور، روش هايي به ‌منظور تهيه محصولات تبخير-تعرق با استفاده از داده‌هاي ماهواره اي توسعه يافت. در اين پژوهش، خروجي محصولات تبخير-تعرق GLEAM، GLDAS و MOD16A2  با تبخير-تعرق حاصل از روش فائو-پنمن-مانتيث در طي سال هاي پربارش، نرمال و كم بارش درحوضه زاينده‌رود مقايسه شد. شاخص هاي آماري ، RMSE، BIAS و IOA به‌منظور ارزيابي نتايج مورد استفاده قرار گرفتند. همچنين براي تركيب محصولات از روش ادغام مهارت ساده تيلور استفاده گرديد. نتايج نشان داد كه دو محصول MOD16A2 و GLDAS ميزان تبخير-تعرق مرجع را نسبت به روش فائو-پنمن-مانتيث طي سال هاي پربارش، نرمال و كم بارش بيشتر و محصول GLEAM كمتر برآورد كرده است. مقادير RMSE براي اين محصولات به ترتيب از 37.4 تا 47.6، از 136.2 تا 141.4 و از 92.8 تا 98.7 ميلي متر در ماه متغير بود. ميزان خطاي دو محصول GLEAM و GLDAS در سال هاي پربارش كمتر از سال هاي كم بارش و نرمال بود، در حالي كه محصول MOD16A2 در سال هاي كم بارش عملكرد بهتري داشت. همچنين نتايج حاصل از تركيب محصولات نشان داد كه محصول توليد شده عملكرد بهتري نسبت به ساير محصولات در سطح حوضه و در شرايط رطوبتي مختلف داشته است.