بررسي پيامدهاي مكاني‌ـ فضايي اجراي الگوي يكپارچه‌ درون‌زاي توسعه‌ منطقه‌اي (موردپژوهي: طرح توسعه‌ منطقه ‏اي سلسله (الشتر))

الگوي يكپارچه‌ درون‏زاي منطقه‏اي داراي پيامدهاي مكاني‌ـ فضايي مطلوب و سبب‏ساز توسعه‌ متوازن و متعادل منطقه‌اي در ابعاد مختلف است. با توجه به كاربردي بودن اهداف نوشتار حاضر، بررسي پيامدهاي مكاني‌ـ فضايي برگرفته از الگوي يكپارچه‌ درون‌زاي توسعه‌ منطقه‌اي مورد نظر اين پژوهش است. با اين توصيف سؤال راهبردي اين است كه الگوي يادشده چه آثار و پيامدهايي داشته است. براي پاسخ به سؤال پژوهش، از استراتژي قياسي مبتني بر روش‏شناسي كمّي ‏استفاده شد. در ‏اين زمينه، جامعه‌ آماري پژوهش شامل خبرگان و نخبگان علمي‌ـ اجرايي در استان لرستان (شهرستان سلسله) بود كه با استفاده از شيوه‌ سيستماتيك و مبتني بر منطق نمونه‏گيري تعداد 30 نفر به عنوان نمونه انتخاب شد. روش گردآوري داده‌ها به صورت ميداني و با استفاده از ابزار پرسشنامه و همچنين ابزار تحليل داده‏ها با استفاده از روش استنباطي مبتني بر شاخص‏هاي برازش مدل اندازه‏گيري و مدل ساختاري و بهره‌گيري از نرم‌افزار smart PLS بود. نتايج پژوهش نشان داد شاخص‏هاي مدل اندازه‏گيري «الگوي يكپارچه‌ درون‌زا» و «تحول فضايي» تأييدكننده‌ مدل اندازه‏گيري پژوهش است. در مدل ساختاري پژوهش، صحت رابطه‌ بين متغيرهاي ساختاري/ مكنون پژوهش بر اساس آماره‌ T-value مورد سنجش و صحت اين رابطه مورد تأييد قرار گرفت. افزون بر اين، مبتني بر ضريب تعيين (R2) و معيار اندازه‌ تأثير شدت (F2) شدت و اثر رابطه‌ بين متغير «الگوي يكپارچه‌ درون‌زا» و «تحول فضايي» تأييد شد. همچنين شاخص برازش كلي مدل (GOF) نشان مي‏دهد مدل داراي برازش قوي است و داده‌ها تأييدكننده‌ مدل تجربي پژوهش‌اند.