مقايسه علائم جسماني و روانشناختي اختلال علائم بدني و سه نمود باليني شناخت، عاطفه و رفتار در زنان و مردان مبتلا به اختلال علائم بدني

مقدمه: اختلال علائم بدني، اختلالي با علائم شايع جسماني و افكار، احساسات و رفتارهاي نامتناسب در مورد آن علائم، داراي تفاوت هاي گسترده جنسيتي در شيوع است كه در پژوهش ها كمتر مورد بررسي قرار گرفته است. هدف: هدف پژوهش حاضر، مقايسه علائم دردهاي جسماني (معيارهاي A) و نمودهاي باليني علائم روانشناختي اختلال علائم بدني (معيارهاي B) يعني شناخت، رفتار و عاطفه در زنان و مردان مبتلا به اين اختلال بود. روش: اين پژوهش از نوع توصيفي و علي- مقايسه‌اي بود. بدين منظور ۶۰ زن و ۳۰ مرد مبتلا از ميان بيماران مبتلا به اختلال علائم بدني ۱۸ تا ۶۰ ساله ايراني در سال ۱۴۰۰-۱۳۹۹ با تشخيص روانپزشك و به روش در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش، دو پرسشنامه مقياس ۸ گويه‌­اي علائم بدني (۲۰۱۴) و اختلال علائم بدني (معيارهاي B) (۲۰۱۷) بود. جهت تحليل داده ها، از آزمون تحليل واريانس چند متغيري و نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۲ استفاده شد. يافته ها: زنان داراي اين اختلال، به طور كلي علائم روانشناختي بيشتري نسبت به مردان نشان دادند و زير مقياس‌هاي روانشناختي، نمود عاطفه (۰/۰۰=P) و رفتار (۰/۰۰=P) در آن‌ها بيشتر ديده شد؛ اما در نمود شناخت (۰/۱۸=P) و شدت دردهاي جسماني (۰/۱۳=P) تفاوت معناداري بين زنان و مردان مشاهده نشد. نتيجه گيري: براساس پژوهش حاضر، يكي از عوامل تفاوت در شيوع مي‌تواند ناشي از ابراز كمتر بيماري و نه ابتلاي كمتر در مردان باشد. بررسي دلايل زيربنايي تفاوت در عاطفه و رفتار علائم روانشناختي، ازجمله دلايل فرهنگي، مي‌تواند موضوع پژوهش‌هاي آتي باشد.