ارزيابي روش پيچيده و استدلالي طراحي شبكه دفع آب‌‌هاي سطحي با استفاده از شبيه‌‌سازي- بهينه‌‌سازي

طراحي سيستم مرتبط با سيلاب، با ريسك همراه است و لذا طرحي بهينه است كه هر دو جنبه هزينه اجرا و خسارت احتمالي در آينده را مدنظر قرار دهد. انتخاب دوره بازگشت بارش-رواناب در اين پژوهش براساس تحليل ريسك صورت گرفته است. در اين روش دوره بازگشتي انتخاب مي‌شود كه در آن مجموع هزينه‌هاي طرح و ريسك خسارت حداقل است. نرم‌افزار SWMM براي شبيه‌سازي هيدرولوژيكي- هيدروليكي شبكه استفاده شد. بهينه‌سازي شبكه با استفاده از الگوريتم ژنتيك انجام شد. در مدل SWMM براي تبديل بارش به رواناب از مدل مخزن غيرخطي و براي رونديابي آن از مدل موج ديناميك به‌عنوان دقيق‌‌ترين روش شبيه‌‌سازي استفاده شد. مدل تهيه‌شده در محله‌اي از تهران به‌‌كار برده شد و طرح بهينه با دوره بازگشت 10 سال به‌‌دست آمد. هم‌چنين براي حل همين مسأله روش استدلالي همين نرم‌افزار به‌‌عنوان ساده‌ترين روش محاسبه بارش-رواناب به‌كاربرده شد و محاسبات هيدروليكي بدون درنظرگرفتن زمان انتقال در مجاري و استفاده از معادله مانينگ انجام شد. نتايج روش اخير نشان داد كه دوره بازگشت طراحي با روش اول يكسان بوده و جمع هزينه‌هاي طراحي 16درصد بيش‌تر است. سپس از روش كلاسيك استدلالي براي طراحي استفاده شد. با به‌‌كاربردن روش كلاسيك استدلالي كه در آن زمان انتقال در مجاري در نظر گرفته مي‌شود، دبي‌‌هاي پيك براي هر لوله كاهش يافت و در نهايت هزينه‌هاي طراحي با مقايسه با دقيق‌‌ترين روش 5 درصد بالاتر بوده است؛ بنابراين از اين روش بسيار ساده مي‌توان براي طراحي استفاده نمود.