معاني و كاربرد حروف اضافه و ربط در نفثه‌‌المصدور

يكي از مفاهيم اساسي در معني‌شناسي، حروف اضافه و ربط است كه از ديرباز در متون فارسي كاربرد فراوان داشته‌اند و در معاني مختلف به كار رفته‌اند. آشنايي با معاني اين حروف و كاربردهاي متعدد آن‌ها، نقش مهمي در رسايي و شيوايي متون كهن فارسي دارد. در نفثه‌‌المصدور حروف اضافه و ربط به شكل گسترده‌اي به‌كار رفته است كه در برخي موارد كاركردهاي متفاوتي دارند. دسته‌اي از آن‌ها فقط حرف اضافه‌اند، گروهي ديگر حرف ربط‌اند، تعدادي نيز در كاربردهاي گوناگون به عنوان حروف اضافه و ربط، صفت، قيد و پيشوند فعل به كار رفته‌اند كه با توجه به بافت و معناي جمله كاربرد آن‌ها مشخص مي‌شود. مقالۀ حاضر با روش توصيفي– تحليلي به بررسي مفاهيم و معاني گوناگون اين حروف مي‌پردازد. نتايج حاصل از اين پژوهش مؤيد آن است كه اين حروف، داراي شبكۀ معنايي چندگانه‌اند. حروف «از»، «به»، «تا» و... همچنين كاربرد حروف اضافۀ ساده و حروف ربط ساده بسيار گسترده‌تر بوده است و حروف اضافۀ مركب و ربط به صورت محدود به كار رفته است. فراواني نسبي حروف اضافۀ ساده 51 درصد از كل متن را به خود اختصاص داده است. حرف ربط سادۀ «به» از بيشترين بسامد برخوردار است كه 256 بار تكرار شده است. انجام اين كار، برخي مشكلات در فهم آن را برطرف خواهد كرد.