مقايسه تاثير دو روش ترياژ به روش رايج و تيمي بر شاخص هاي عملكردي بخش اورژانس

زمينه. ترياژ موثر يك راهكار مناسب براي بهبود شاخص هاي عملكرد در بخش اورژانس مي باشد. هدف از اين مطالعه مقايسه تاثير ترياژ به روش رايج و تيمي بر شاخص هاي عملكرد بخش اورژانس بود. روش كار. اين مطالعه يك پژوهش توصيفي مقطعي است. تمامي 749 نفر بيمار مراجعه كننده به مركز اورژانس بيمارستان سيناي تبريز در دو هفته متوالي تير ماه 1400، به ترتيب به روش هاي رايج و تيمي ترياژ شدند. براي ثبت شاخص هاي عملكرد اورژانس از چك ليست محقق ساخته استفاده شد. داده ها از پرونده هاي بيماران استخراج شده و در چك ليست ثبت گرديد. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از آمار توصيفي و آزمون هاي كاي دو و من- ويتني در محيط نرم افزار SPSS 19 انجام گرديد. يافته ها. 9/ 86 درصد بيماران در گروه ترياژ به روش رايج (7/ 52 درصد زن) و 7/ 86 درصد در گروه ترياژ به روش تيمي (52 درصد زن) بزرگ تر از 40 سال سن داشتند. يافته ها نشان داد در گروه ترياژ به روش تيمي تعداد بيماران بستري موقت در مقايسه با روش رايج به طور معني داري بيشتر و فراواني ترك با مسئوليت شخصي كمتر است (05/ 0 P). همچنين مدت زمان انتظار براي بيماران ترياژ شده به روش تيمي كمتر از روش رايج بود و اين اختلاف مقادير براي هر سه سطح ترياژ معني دار بود (05/ 0 P). نتيجه گيري. نتايج پژوهش حاضر نشان داد استفاده از ترياژ به روش تيمي در مقايسه با روش رايج بر بهبود شاخص هاي عملكردي اورژانس تاثير مثبت تري دارد. بنابراين پيشنهاد مي شود به منظور ارائه خدمات بهتر و افزايش رضايت مندي بيماران، به كارگيري اين شيوه در اورژانس بيمارستان ها مورد توجه قرار گيرد.