تبيين سياست گذاري مبتني بر شواهد در آموزش و ارتقاء بهداشت دانش آموزان: مرور نقلي

سياست گذاري مبتني بر شواهد نوعي سياست گذاري است كه با تكيه بر شواهد معتبر، به هنگام و مناسب انجام مي-پذيرد. هدف پژوهش حاضر تبيين جايگاه سياست گذاري مبتني بر شواهد در سياست گذاري آموزش و ارتقاء بهداشت دانش آموزان بوده است. روش پژوهش حاضر مطالعه مروري از نوع مرور نقلي مي باشد. جامعه آماري كليه مقالات فارسي و انگليسي مرتبط منتشر شده در سال هاي 2010 تا 2022 بود. جستجو با كليدواژه هاي سياست گذاري مبتني بر شواهد، شواهد آموزش بهداشت، ارتقاء بهداشت، سياست آموزش سلامت، سياست گذاري آموزشي و بهداشت دانش آموز در پايگاه هاي علمي ERIC، Medline، SID، Irandoc، Magiran، سايت ناشران Sciencedirect و Sage انجام شد. جستجو، به دليل ويژه بودن موضوع مورد مطالعه، با استفاده از چارچوب SPIDER انجام گرفته است. تعداد 114 مقاله براي ورود به مطالعه شناسايي شد و با استفاده از چك ليست ارزيابي داون و بلك، مورد بررسي واقع شد و نهايتا 20 مقاله وارد مطالعه گرديد. براي كدگذاري متون از تحليل تماتيك با روش استربرگ استفاده شده است. نتايج حاصل از كدگذاري يافته هاي منابع منتخب نشان داد: 59 مفهوم و 6 مضمون قابل استخراج مي باشند. سياست گذاري مبتني بر شواهد در آموزش و ارتقا بهداشت دانش آموزان مي تواند در 6 مضمون: ضرورت سياست گذاري مبتني بر شواهد، ويژگي هاي سياست و سياست گذاري مبتني بر شواهد، پيش نيازهاي سياست گذاري مبتني بر شواهد، پيشران هاي سياست گذاري مبتني بر شواهد، موانع سياست گذاري مبتني بر شواهد و پيامدهاي سياست گذاري مبتني بر شواهد دسته بندي شود. سياست گذاري مبتني بر شواهد رويكرد نويني است كه كاربرد آن در آموزش و ارتقاء سلامت به دانش آموزان با تكيه بر تجارب جهاني، فناوري ها و روش هاي نوين مي تواند نتايج مفيدي در كارآمدي آموزش و ارتقاء سلامت داشته باشد. يافته هاي اين پژوهش راهنماي عملي مفيدي از قبيل: پر كردن خلا تئوريك، شفافيت، انگيزش، عزم سياسي و اعتماد، براي پژوهشگران، جامعه علمي و نيز سياست گذاران ذينفع در راستاي استفاده كارآمد از سياست گذاري مبتني بر شواهد ارائه نموده است.