پياده‌سازي روش و شناسايي تجربي تابش‌هاي نورشيميايي براي مشعل بنسن

روش نورشيميايي يكي از روش هاي  نوري شناخته شده و پركاربرد در زمينه شناسايي سيستم هاي احتراقي است. در اين پژوهش، سيگنال‌هاي نورشيميايي CH* وOH* گونه‌هاي نشانگر نرخ گرماي آزاد شده، با استفاده از آشكارساز لوله تقويت كننده نور و ساير تجهيزات نوري براي يك مشعل بنسن تحقيقاتي اندازه گيري شده و همچنين اثر تغييرات نسبت هم ارزي و دبي جريان بر اين سيگنال ها بررسي شده است. نتايج حاصل نشان مي دهد كه با افزايش دبي جريان، سيگنال هاي  و به صورت خطي افزايش مي يابند. با تغيير نسبت هم ارزي نيز مشاهده شد كه سيگنال‌هاي نورشيميايي در شرايط نزديك به استوكيومتري بيشينه مي شود. بنابراين اين دو گونه را مي توان به عنوان نشانگر آهنگ گرماي آزاد شده در نظر گرفته و از آن جهت يافتن شرايط بهينه كاري براي هر مشعل دلخواه استفاده كرد. همچنين نشان داده شد كه سيگنال OH*/CH* مستقل از تغييرات دبي جريان بوده و تنها تحت اثر نسبت هم ارزي است و رابطه كاليبراسيون بين نسبت هم ارزي و سيگنال OH*/CH* استخراج گرديد. كاربرد روش نورشيميايي به منظور شناسايي ديناميك سيستم هاي احتراقي نيز مورد ارزيابي قرار گرفت. نتايج حاصل نشان مي دهد كه شعله پيش آميخته آرام داراي يك فركانس  بيشينه غالب ناشي از گردابه هاي كلوين هلمهولتز مي باشد. در شعله هاي پيش آميخته با افزايش نسبت هم ارزي فركانس غالب كاهش يافته و دامنه متناظر با آن افزايش مي يابد. همچنين با افزايش دبي جريان فركانس ماكزيمم به صورت خطي افزايش يافته و دامنه آن نيز به صورت خطي كاهش مي يابد. نتايج اين كار پتانسيل استفاده از روش نورشيميايي به عنوان ابزاري كارامد در زمينه شناسايي تجربي سيستم هاي احتراقي و همچنين جهت كنترل و مانيتورينگ محفظه احتراق رقيق از سوخت و شناسايي پديده هاي ديناميكي احتراق را نشان مي دهد.