داربست هيدروژلي شبكه‌اي‌شده با باريكه الكترون از پليمرهاي طبيعي و سنتزي: سنتر و مشخصه‌يابي

فرضيه: در سال‌هاي اخير، به‌دليل تشابه مشخصه‌هاي داربست‌هاي هيدروژلي با ماتريس برون‌ياخته‌اي بافت‌هاي مختلف، توجه به تهيه و ارزيابي آن‌ها در مهندسي بافت رشد فزاينده‌اي داشته است. از ميان روش‌هاي مختلف تهيه هيدروژل، استفاده از تابش يوننده داراي چند برتري است، زيرا به واكنشگرهاي شيميايي نياز ندارد و محصول مي‌تواند به شكل نهايي تابش‌دهي‌شده و هم‌زمان با شبكه‌اي‌شدن با تابش‌دهي سترون‌ شود. در اين پژوهش، اصلاح شيميايي با گليسيديل‌متاكريلات و آميخته‌سازي فيزيكي با پلي(‌وينيل ‌الكل) براي تهيه داربست‌هاي هيدروژلي بر پايه پلي‌ساكاريدها، كتيرا و كربوكسي‌متيل‌ كيتوسان به‌كمك تابش باريكه الكترون، ارزيابي شد. روش‌ها: براي تهيه داربست هيدروژلي، ابتدا پليمرهاي طبيعي كتيرا و كربوكسي‌متيل‌ كيتوسان با گليسيديل‌متاكريلات عامل‌دار شدند و در ادامه محلول‌هاي آميخته‌اي پليمرهاي اصلاح‌شده و پلي(‌وينيل ‌الكل)، در معرض باريكه الكترون قرار گرفتند. سپس شكل‌شناسي، محتواي ژل، رفتار تورمي، استحكام فشاري، خواص رئولوژيكي و زيست‌سازگاري هيدروژل‌ها بررسي شد.يافته‌ها: كتيراي عامل‌دارشده با گليسيديل‌متاكريلات و كربوكسي‌متيل ‌كيتوسان در محلول آبي و در معرض باريكه الكترون شبكه‌اي شدند. آميخته‌سازي پلي‌(وينيل ‌الكل) با پليمرهاي اصلاح‌شده، موجب تشكيل شبكه پليمري درهم‌نفوذي با استحكام فشاري، مدول ذخيره و مقدار تورم افزايش‌يافته شد. محتواي ژل هيدروژل‌ها بسته به دُز تابش‌دهي و تركيب‌درصد پليمرها در  حدوده %65 تا %98 متغير بود. در آزمون‌هاي استحكام فشاري و رئولوژي، هيدروژل‌ها رفتار گران‌روكشسان و خاصيت بازيابي كشساني مناسبي نشان دادند. استحكام فشاري هيدروژل‌هاي توليدشده از آميخته‌ فيزيكي پليمرها در محدوده  1414kPa-1200بود. زنده‌ماني ياخته‌هاي مزانشيمي انساني تماس‌يافته با عصاره هيدروژل، پس از 24 و 72h گرم‌خانه‌گذاري بيش‌تر از %85 بود. با توجه به اين نتايج، هيدروژل‌هاي شبكه پليمري درهم‌نفوذي توليدشده در اين مطالعه مي‌توانند به‌عنوان گزينه اميدواركننده براي ارزيابي بيشتر به‌ويژه مهندسي بافت غضروف پيشنهاد شوند.