تجزيه‌وتحليل تطبيقي قدرت نرم ايران و تركيه در قبال بحران سوريه

بحران سوريه يكي از پيچيده‌ترين مسائل بين‌‌المللي در دهۀ‌ اخير بوده است كه به‌دليل طولاني‌شدن زمان و تعدد بازيگران مؤثرش به آوردگاه رقابت‌ قدرت‌هاي منطقه‌اي و جهاني تبديل شده است. اين كشور از يك‌سو به‌عنوان كانوني‌ترين كشور محور مقاومت براي ايران و از سوي ديگر به‌عنوان عمق راهبردي در سياست نوعثمانيگري تركيه از اهداف راهبردي سياست خارجي بوده است. در اين مقاله در چارچوب نظريۀ قدرت نرم با رويكرد مقايسه‌اي مي‌خواهيم به اين پرسش پاسخ دهيم كه بين دو كشور ايران و تركيه چه اشتراك‌ها و تفاوت‌هايي در كاربرد قدرت نرم در قبال بحران سوريه وجود دارد؟ در پاسخ اين فرضيه مطرح مي‌شود كه بناي قدرت نرم دو كشور بر زمينۀ تاريخي، مذهبي و ارزش‌هاي سياسي متفاوت، موجب شباهت‌ها و تضادها در كاربرد قدرت نرم دو كشور پس از بحران سوريه شده است. داده‌ها از منابع كتابخانه‌اي و اسنادي، گردآوري شده و چالش‌ها و فرصت‌هاي قدرت نرم دو كشور در قبال بحران سوريه به‌صورت توصيفي‌تحليلي مقايسه شده است.