الگوي مطلوب قانونگذاري حفاظت از داده شخصي در بستر اينترنت اشيا در پرتو مطالعات تطبيقي

اينترنت اشيا به عنوان نسل جديد اتصال و ارتباط اشياي هوشمند از طريق اينترنت، مفهومي است كه به تازگي وارد ادبيات حكمراني كشور شده است. با توجّه به امكان شناسايي هويّت و دسترسي به اطلاعات شخصي از طريق تحليل و تركيب داده‌هاي جمع‌آوري شده، حفاظت مؤثر از داده‌هاي شخصي به عنوان يك امر بايسته در بستر اين فناوري مطرح شده است. نظام حقوقي ايران به علت نوپا بودن كشور در اين حوزه فاقد قانوني مي‌باشد كه به حفاظت از داده‌هاي شخصي شهروندان در اين مقوله اختصاص داشته باشد و صرفاً در مصوبه شوراي عالي فضاي مجازي به الزامات حاكم بر اينترنت اشيا در شبكه ملّي اطلاعات پرداخته شده است. پژوهش حاضر بر اساس روش تحليلي- توصيفي با بررسي مجموع قوانين و مقررات نظام‌هاي حقوقي اتحاديه اروپايي، ايالات متحده آمريكا و جمهوري خلق چين، الگوهاي قانونگذاري در حوزه مورد بحث را استخراج كرده است و در صدد پاسخگويي به اين پرسش مي­ باشد كه كدام نوع الگوي قانونگذاري براي نظام حقوقي كشور، مطلوب مي‌باشد. به نظر مي‌رسد از ميان رويكردهاي مطرح شده، تركيبي از الگوهاي موجود، مي‌تواند گزينه مناسبي براي تدوين قانون در كشور باشد.