مقايسه نتايج وارون‌سازي داده‌هاي ژئوالكتريكي و لرزه‌نگاري انكساري به منظور تعيين پتانسيل زمين‌لغزش در محدوده آزادراه تهران- شمال

محدوده لغزشي مورد بررسي در البرز مركزي و جنوب راندگي شمال تهران با جهت شيب به سمت شمال قرار گرفته است. وجود اين راندگي سبب قرارگيري واحدهاي متفاوت توف و كنگلومرا در كنار هم شده است‌. سنجش‌هاي مقاومت‌ويژه الكتريكي با برداشت 31 سونداژ الكتريكي در محدوده مورد مطالعه بر روي چهار نيمرخ طراحي شده است. بيشينه فرستنده‌هاي جريان تا عمق 600 متر انجام پذيرفته است. روش برداشت داده‌ها بر اساس آرايه شلومبرژه با فواصل داده‌برداري يكسان است. روش‌هاي سونداژزني الكتريكي به علت تطابق خوبي كه با اطلاعات زمين‌شناسي، چاه‌پيمايي و نمونه‌هاي مغزه‌اي نشان مي‌دهند مورد استفاده قرار مي‌گيرند. بر مبناي مدلسازي ژئوالكتريكي، مقاطع مقاومت‌ويژه الكتريكي سطح زمين لغزش تهيه شد. براي استخراج مدل دقيق‌تري از سطح زمين لغزش، برداشت لرزه‌نگاري انكساري نيز در طول سه نيمرخ و فاصله بين گيرنده‌ها (ژئوفون‌ها) 8 تا 10 متر در نظر گرفته شد كه با طراحي 9 شوت (چشمه) لرزه‌اي بر روي هر نيمرخ، زمان رسيد اولين پرتوي لرزه‌اي براي مدل‌سازي به كار گرفته شد. بر روي هر نيمرخ فاصله دورافت‌ها از اولين ژئوفون 30 و 50 متر فرض شد. با مدل‌سازي وارون زمان سير پرتوهاي لرزه‌اي بر اساس مسير حركت پرتو از چشمه به ايستگاه، مدل سرعت امواج اوليه تصوير شد. به طور ويژه با تمركز بر مقايسه مدل‌سازي وارون اين دو روش ژئوفيزيكي سعي شد كه مدل زيرسطحي دقيق سطح زمين‌لغزش احتمالي از روي مدل‌هاي مقاومت ويژه الكتريكي و سرعت انتشار امواج لرزه‌اي ارايه شود.