حكمراني در جامعه ي پيچيده ي شبكه‌اي

حكمراني در سه سويه مشاركت‌، مشروعيت و تقنين منشاء اثر و گفت‌وگو مي‌باشد. حكمراني به مثابه موضوع قدرت، هم‌زمان با تطورات قدرت دچار دگرگوني شده و بسترهاي جديدي را تجربه مي‌كند. بر اين مبناء موضوع حكمراني، هنگامي كه در جوامع پيچيده و شبكه‌اي قرار مي‌گيرد شرايطي متفاوت از جوامع پيشاشبكه‎‌اي پيدا مي‌كند. اين تحقيق در پي آن است تا به اين موضوع بپردازد كه حكمراني در جامعه پيچيده شبكه‌اي چگونه است؟ از اين رو هدف اصلي اين تحقيق، شناخت چارچوبي است كه بتواند به پردازش جديدي از كيفيت حكمراني در جامعه پيچيده و شبكه‌اي بپردازد. در اين پژوهش كه داراي رويكردي توصيفي- تحليلي مي‌باشد سعي شده تا با استفاده از روش اسنادي در ضمن گفتمان تفسيري و نظريه پيچيدگي و با رجوع به منابع معتبر، ابعاد مختلف موضوع، بررسي و بيان گردد. يافته‌هاي تحقيق بيانگر آن است كه طراحي هويت‌هاي رقومي يكتا و انحصاري و همچنين داده‌هاي كلان و معنادار براي حكمراني در جامعه پيچيده شبكه‌اي، نقش اساسي را ايفاء مي‌كنند.