بررسي ﺗﺄثير محدوديت‌هاي آربيتراژ و آربيتراژ نامتقارن بر صرف بازدة نوسان‌پذيري غيرسيستماتيك در بورس اوراق بهادار تهران

پژوهش حاضر به بررسي ﺗﺄثير آربيتراژ نامتقارن و محدوديت‌هاي آربيتراژ براي توضيح صرف بازدة نوسان‌پذيري غيرسيستماتيك مشاهده‌شده در بورس اوراق بهادار تهران، مي‌پردازد. نموﻧﺔ در نظر گرفته‌شده مشتمل بر 90 شركت پذيرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران طي دورة زماني 1387 الي 1400 مي‌باشد. بدين منظور يك شاخص جامع محدوديت‌هاي آربيتراژ، بر اساس سه معيار ِريسك آربيتراژ شامل هزينه‌هاي معاملاتي، ريسك معامله‌گران اختلال‌زا و نااطميناني اطلاعاتي؛ و نيز يك معيار قيمت‌گذاري نادرست، بر اساس بي‌قاعدگي‌هاي رشد دارايي‌ها، سودآوري ناخالص و مومنتوم، با توجه به ويژگي‌هاي خاص بورس اوراق بهادار تهران محاسبه‌شده است. براي آزمون فرضيه‌هاي پژوهش، روش تجزيه‌و‌تحليل سه‌طرﻓﺔ پرتفوي و رگرسيون‌هاي مقطعي فاما-مك‌بث، مورداستفاده قرارگرفته است. نتايج بيانگر يك راﺑﻄﺔ مثبت بين بازدﮤ مورد انتظار و نوسان‌پذيري غيرسيستماتيك در سهم‌هاي بيش قيمت‌گذاري ‌شده ‌و در سهم‌هاي كم قيمت‌گذاري شده است؛ در شرايط محدوديت‌هاي آربيتراژ زياد، مقدار صرف ‌بازدة نوسان‌پذيري غيرسيستماتيك سهم‌هاي بيش قيمت‌گذاري شده بزرگ‌تر از اين مقدار براي سهم‌هاي كم قيمت‌گذاري شده، مي‌باشد. درنتيجه، محدوديت‌هاي آربيتراژ علاوه بر آربيتراژ نامتقارن، مي‌توانند صرفِ مثبت نوسان‌پذيري غيرسيستماتيك را در بورس اوراق بهادار تهران توضيح دهند.