فراتحليل عناصر مؤثر بر مشاركت سياسي در انتخابات ملي جمهوري اسلامي ايران: پژوهش‌هاي بازه زماني 1401-1396

اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﺗﻼش ﺧﻮاﻫﺪ ﮐﺮد ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻓﺮاﺗﺤﻠﯿﻞ ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺆﺛﺮ ﺑﺮ مشارﮐﺖ ﺳﯿﺎﺳﯽ در اﻧﺘﺨﺎﺑﺎت ﻣﻠﯽ ﺟﻤﻬﻮري اﺳﻼﻣﯽ اﯾﺮان در ﺑﺎزه زﻣﺎﻧﯽ 1396ﺗﺎ 1401را ﺑﺮرﺳﯽ ﮐﻨﺪ.روش تحقيق از نوع فراتحليل كمي؛ ابزار آن پرسشنامه معكوس؛ جامعه آماري پژوهش؛ 87 تحقيق پيمايشي(علمي –پژوهشي) كه 32 موردپژوهش با رعايت روايي، اعتبار و كيفيت پژوهش؛ وجود ضريب همبستگي، حجم نمونه و سطح معني‌داري انتخاب شدند. واحد تحليل هم مقالات پژوهشي است كه در پايگاه هاي علمي مصوب وزارت علوم، تحقيقات و فن آوري چاپ شده است. يافته هاي تحقيق نشان مي دهد بين عوامل فرهنگي(سبك زندگي كانديدا، شبكه ماهواره‌اي، تقديرگرايي، سرمايه فرهنگي، رسانه داخلي، رسانه خارجي، باورهاي ديني)، عوامل اجتماعي(تعلق طايفه اي-قومي، اعتماد اجتماعي، انسجام اجتماعي، ناكامي اجتماعي، احساس تبعيض اجتماعي)، عوامل سياسي(فرهنگ و آگاهي سياسي، مشاركت سياسي، جامعه‌پذيري سياسي، اعتماد سياسي، احساس اثربخشي سياسي، رضايت از عملكرد سياسي، علاقه‌مندي به سياست)، و عوامل رواني(عزت‌نفس، احساس امنيت، احساس انزوا، احساس هويت، احساس بيگانگي)، با مشاركت سياسي در انتخابات ملي رابطه معني‌داري وجود دارد. بر اساس نتايج تحقيق، انتخابات كنشي سياسي، و جلوه‌اي از مشروعيت و مقبوليت نظام سياسي است؛ كه، رشد دموكراسي، توسعه سياسي، و تحقق حكمراني متعالي سياسي را به همراه دارد. با مشاركت شهروندان در انتخابات، فضاي سالم سياسي رقابتي بوجود مي آيد، عقلانيت، دموكراسي و جمع‌گرايي سياسي محقق مي شود. نتايج تحقيق همچنين نشان مي دهد در ايران پس از انقلاب اسلامي، ميزان مشاركت مردم در انتخابات بالا بوده است، و مردم با حضور در انتخابات، فهم و ذائقه سياسي، دلبستگي، و تعهد خود به نظام سياسي را به نمايش گذارده اند.