شناسايي عناصر و ويژگي هاي آموزش تركيبي در دانشگاه پيام نور

پژوهش حاضر با هدف شناسايي عناصر و ويژگي هاي آموزش تركيبي در دانشگاه پيام‌نور انجام شده است. بر اين اساس رويكرد پژوهش، از نوع كيفي به روش تحليلي - اكتشافي است، بدين منظور براي بررسي پيشينه پژوهش و جمع‌آوري داده‌هاي متناسب با هدف پژوهش از منابع موجود در پايان‌نامه‌ها، كتابخانه، طرح‌هاي پژوهشي و مقالات موجود در پايگاه‌هاي علمي داخل و خارج كشور استفاده شد. از كل مقالات ، منابع و اسناد مرتبط با كليد واژه‌ها89 منابع بدست آمد و بعد از حذف منابع غير مرتبط در نهايت  54 مورد جهت بررسي انتخاب شد. همچنين مصاحبه نيمه ساختاري با خبرگان مشاركت كننده  به تعداد 25 نفر در داخل و خارج از دانشگاه پيام نور به روش هدفمند انجام گرفت و دادههاي جمع‌آوري شده  به روش تحليل محتواي كيفي  بررسي و تحليل قرار گرفتند. نتايج جهت پاسخگويي به سوالات پژوهش در رابطه با عناصر و ويژگي هاي آموزش تركيبي در دانشگاه پيام‌نور شامل 8  عنصر كه به ترتيب؛ جهت گيري (اهداف و سياست‌ها)، محتوا، راهبردهاي تدريس، ياددهنده و ياگيرنده و فعاليت هاي آنان، مواد و منابع، زمان، مكان و محيط هاي آموزشي و ارزشيابي؛ و 7 ويژگي از جمله؛ فني، آموزشي، ارتباطي، ارزيابي و بازخورد، منابع و امكانات، مديريتي، سازماني تعيين گرديد از آنجايي كه عناصر و مولفه ها و ويژگي هاي كامل و جامعي براي آموزش تركيبي در دانشگاه پيام نور طراحي نشده است اين مدل مي تواند بصورت زمينه طراحي اثربخش و كاربردي در دانشگاه مورد استفاده قرار گيرد.اين الگو به برنامه‌ريزان و طراحان آموزشي در دانشگاه كمك مي‌كند تا آموزش.بر اساس نياز هاي دانشگاه و مخاطبان با نتايج بدست آمده تدوين، طراحي، پياده سازي و ارزيابي نمايند. يافته هاي اين تحقيق مي تواند در جهت رسيدن دانشگاه پيام نور به اهداف و سياست هاي كلان بر مبناي اساسنامه دانشگاه، جامع عمل بپوشاند و آموزش هاي باز و از دور در داخل و خارج مهيا سازد.