نقش سبك‌هاي دلبستگي، تنظيم شناختي هيجان، و نشاط ذهني در پيش بيني رفتارهاي پرخطر نوجوانان دختر

زمينه و هدف: شناسايي عواملي كه بتواند ميزان خطرپذيري نوجوانان دختر را كاهش دهد يا از بروز آن پيشگيري كند، بسيار ضروري است؛ بنابراين، اين پژوهش با هدف تعيين نقش سبك‌هاي دلبستگي، تنظيم‌ شناختي هيجان، و نشاط ذهني در پيش‌بيني رفتارهاي پرخطر در نوجوانان دختر انجام شد. روش‌: جامعه آماري اين پژوهش توصيفي-همبستگي شامل تمامي دانش‌آموزان دختر دوره دوم متوسطه مدارس دولتي شهر تبريز در سال تحصيلي 98-1397 بود كه از اين ميان تعداد 282 نفر با استفاده از روش نمونه‌گيري خوشه‌اي چندمرحله‌اي انتخاب شدند. داده‌هاي مورد نياز به وسيله پرسش‌نامه‌هاي دلبستگي بزرگسال (بشارت، 1384)، تنظيم ‌شناختي هيجان (گارنفسكي و همكاران، 2001)، نشاط ذهني (رايان و فردريك، 1997) و خطرپذيري نوجوانان ايراني (زاده محمدي و همكاران، 1390) گردآوري شد. داده‌ها با استفاده از روش‌هاي آماري توصيفي و استنباطي (ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون گام‌به‌گام) در نرم‌افزارPSS.23 تحليل شدند. يافته‌ها: رفتارهاي پرخطر با سبك‌هاي دلبستگي اجتنابي (p = 0.002, r = 0.184) و دوسوگرا (p = 0.001, r = 0.201) رابطه مثبت و معنا‌دار و با نشاط ذهني رابطه منفي و معنا‌داري دارند و نشاط ذهني (p = 0.001, β = -0/313) و سبك دلبستگي دوسوگرا (p = 0.011, β = 0.147) توانايي تبيين تغييرات رفتارهاي پرخطر را دارند. نتيجه‌‌گيري: با توجه به اينكه نشاط ذهني و سبك دلبستگي دوسوگرا توانايي تببين تغييرات رفتارهاي پرخطر را دارند؛ بنابراين ارائه برنامه‌هاي مداخله‌‌اي به منظور ارتقاء نشاط ذهني و ايمني دلبستگي براي پيشگيري از رفتارهاي پرخطر در نوجوانان دختر پيشنهاد مي‌شود.