تحليل روند و سري زماني تبخير و تعرق مرجع (مطالعه موردي: دشت خرم‌آباد).

اين مطالعه به بررسي روند تغييرات تبخيروتعرق مرجع با استفاده از آزمون ناپارامتري من كندال و پيش‌ بيني آن با استفاده از تحليل سري زماني مي‌ پردازد. براي محاسبه ‌ي تبخيروتعرق مرجع به روش فائوپنمن مانتيث، از اطلاعات حداقل و حداكثر دما، حداقل و حداكثر رطوبت ‌نسبي، ساعات آفتابي و سرعت باد ايستگاه خرم آباد در دوره 1395-1369 استفاده شد. نتايج نشان داد روند تغييرات سالانه تبخيروتعرق مرجع معني دار نبوده و روند تغييرات ماهانه نشان داد كه در ماه ‌هاي مهر و مرداد با آماره ‌هاي به ميزان 0/2- و 0/7- روندكاهشي و در بقيه ي ماه ها افزايشي است. در ماه ‌هاي فروردين، آذر، دي در سطح اطمينان 95 درصد و در ماه‌ هاي آبان و بهمن در سطح اطمينان 99 درصد معني دار مي‌باشد. جهت مدل‌سازي با مدل SARIMA، از دوره زماني 1393-1369 جهت آموزش مدل و دوره زماني 1395-1394 (24 ماه) جهت صحت‌ سنجي مدل استفاده شد و شروط نرمال، تصادفي و استقلال باقيمانده‌ هاي مدل برازش داده شده بررسي گرديد. نتايج نشان داد از بين مدل‌ هاي مختلف، الگوي تبخيروتعرق (0،1،1)(1،0،1) SARIMA براي ايستگاه مطالعاتي داراي بهترين دقت است. مقادير RMSE و R^2 در پيش‌ بيني با اين مدل به‌ترتيب  0/674 و 0/97 ميلي ‌متر در ماه بود كه گوياي دقت مناسب مدل مي‌ باشد.