ارزيابي اثربخشي و كارايي فرايندهاي مشاركت عمومي در تصميم‌سازي‌هاي مديريت شهري؛ بررسي تجربه پويش آرزوهاي تهران

در سال‌هاي اخير برنامه‌ريزان و مديران شهري بيش‌ازپيش متوجه اهميت مشاركت شهروندان در فرايند مديريت و برنامه‌ريزي شهري شده و تلاش‌هاي بسياري براي نزديك‌تر كردن مشاركت از نظريه به عمل كرده‌اند. اين در حالي است كه بسياري از اين تلاش‌ها، چندان موفق نبوده‌اند؛ لذا ارزيابي فرايندهاي مشاركتي بسيار اهميت دارد و مي‌تواند به كارايي و اثربخشي بيشتر مشاركت عمومي در عمل بينجامد. ازاين‌رو اين پژوهش به ارزيابي پويش آرزوهاي تهران به‌عنوان يك فرايند مشاركت عمومي مي‌پردازد، تا از خلال آن بتوان به فرايندهاي مشاركتي كاراتر در مسير حكمروايي خوب شهري با توجه به تأثير چنين فرايندهايي بر اعتماد شهروندان با تمركز بر فرايندهاي مشاركت الكترونيكي دست‌يافت. رويكرد اين پژوهش كيفي است و براي ارزيابي اين پويش سعي شده است از تجربه و ديدگاه كنشگران مختلف اين فرايند استفاده شود، ازاين‌رو تعدادي مصاحبه عميق نيمه ساختاريافته با مديران شهري، كارشناسان و فعالان اجتماعي درگير با اين پروژه صورت گرفته است. همچنين براي دسترسي نسبي به تجربه شهروندان مشاركت‌كننده در اين پويش، پيام‌هاي شبكه‌هاي مجازي نيز تحليل‌شده است. براي تحليل محتواي مصاحبه‌ها و پيام‌ها از شيوه تحليل محتواي كيفي و كدگذاري استفاده‌شده است. يافته‌هاي اين پژوهش نشان مي‌دهد كه بدبيني و بي‌اعتمادي شهروندان نسبت به نهادهاي عمومي و دولتي و نبود فضاي مناسب و آمادگي براي تعامل از پيش‌نيازها، ناهماهنگي ميان دستگاه‌هاي اجرايي در طول فرايند و نبود يادگيري متقابل و نرسيدن به توافق جمعي درنتيجه فرايند از عوامل ناكامي پويش آرزوهاي تهران به‌حساب مي‌آيد.