ارائه الگوي ارتقاي آموزش رشته حسابداري در آموزش عالي كشور

هدف: هدف پژوهش حاضر، ارائه مدل ارتقاي آموزش دانشگاهي رشته حسابداري در آموزش عالي كشور است. به عبارت ديگر، پژوهشگر به‌دنبال شناسايي عوامل مؤثر بر توسعه آموزش حسابداري در مقطع آموزش عالي از طريق مصاحبه با خبرگان است. روش: پژوهش حاضر از منظر هدف كاربردي و از منظر گردآوري داده‌ها، توصيفي از نوع اكتشافي است. اين پژوهش با استفاده از رويكرد كيفي و از طريق روش تحليل مضمون اجرا شده است. براي جمع‌آوري داده‌ها با ۱۰ نفر از اساتيد برجسته حوزه حسابداري مصاحبه شد. نمونه‌گيري به‌صورت هدفمند و در دسترس انتخاب شد. در نهايت از متن مصاحبه‌ها، مضامين مرتبط استخراج و بررسي شد. يافته‌ها: در مرحله شناسايي مضامين، در ابتدا ۱۳۰ مفهوم برچسب زده شد كه پس از دو مرحله، با نظر خبرگان و استادان راهنما و مشاور، در انتها مفاهيم به ۶۵ مفهوم پايه رسيد. در مرحله بعد، سازمان‌دهنده‌ها شناسايي شدند كه عبارت بودند از: ۱. ايجاد تمهيدهاي آموزش نوين حسابداري؛ ۲. ايجاد ابزارهاي نوين آموزش حسابداري؛ ۳. انطباق آموزش حسابداري با استانداردهاي به‌روز؛ ۴. ارتباط بين صنعت و دانشگاه در آموزش حسابداري؛ ۵. تدوين برنامه‌هاي راهبري حسابداري؛ ۶. مهارت‌افزايي حسابداري؛ ۷. تعليم متناسب با تحولات پيراموني حسابداري؛ ۸. شناسايي استانداردهاي حسابداري؛ ۹. كيفيت و كميّت استادان؛ ۱۰. تخصصي‌سازي محتواي آموزشي؛ ۱۱. نيازشناسي بازار؛ ۱۲. خروجي مورد انتظار؛ ۱۳. ورود به بازار كار؛ ۱۴. حسابداري كارآفرينانه. در نهايت ارتباط معنايي و مفهومي مؤلفه‌ها با يكديگر مدل‌سازي شد. نتيجه‌گيري: نتايج پژوهش نشان داد كه به‌منظور بهبود وضعيت تحصيلي، مي‌‏بايست روي ارتقاي تمهيدها و برنامه‌هاي آموزش حسابداري، ارتقاي تدريس و استانداردهاي آموزش حسابداري و ارتقاي محتواي آموزشي و پژوهشي حسابداري متمركز شد و همچنين، براي پيشبُرد سياست‌هاي آموزش حسابداري، بايستي سطح تحولات مالي و حسابداري، در عرصه بين‌المللي هم‌سو و هم‌راستا شود.