مسئوليت مدني در قبال خسارات ناشي از حمل و نقل نفت و گاز از طريق خطوط لوله

زمينه و هدف: حمل از طريق خطوط لوله يكي از شيوه‌هاي نوظهور در حمل مواد و كالا در جهان مي‌باشد كه به‌واسطه مزايا و قابليت‌هاي ويژه و منحصربه‌فرد خود در جابجايي موادي همچون نفت و گاز و ديگر ميعانات، روز بروز در كانون توجه برنامه ريزان و توسعه‌ي بخش حمل و نقل در كشورها قرار مي‌گيرد؛ اما اين شيوه ممكن است موجب بروز خساراتي گردد كه مسئوليت مدني را در پي خواهد داشت.روش: پژوهش حاضر به روش توصيفي تحليلي انجام شده است.يافته‌ها و نتايج: قواعد مربوطه در زمينه مسئوليت متصدي حمل در حوزه حمل و نقل نفت و گاز از طريق خطوط لوله در نظام حقوقي ايران و همچنين در نظام حقوقي بين‌الملل از تكامل چنداني برخوردار نيست،  بر اين اساس در اين زمينه نيازمند قواعد منسجم از حوزه قواعد عام حمل و نقل مي‌باشيم. در حمل نفت و گاز از طريق خطوط لوله، ماهيت قرارداد حمل و نقل در حقوق تجارت بر آن نيز صدق مي‌كند به‌گونه‌اي كه با توجه به عقدي كه بين فرستنده و متصدي حمل محموله (نفت و گاز) منعقد مي‌شود متصدي حمل ملزم به رعايت تمامي مفاد توافق شده در قرارداد مي‌باشد و اگر در اين زمينه قصور و كوتاهي كرده باشد تبعات و خسارات ناشي از اين كوتاهي بر عهده وي مي‌باشد مگر اينكه خسارات وارده توسط عوامل خارج از حيطه اختيارات وي (همچون قوه قاهره) صورت گرفته باشد كه در اين صورت نيز وي ملزم به اثبات اين عامل خارجي براي معافيت از مسئوليت مي‌باشد.