طراحي مدل پيش‌بيني و تعيين ظرفيت نوآوري منابع سازمان با استفاده از سيستم استنتاج فازي عصبي- تطبيقي (ANFIS)

در دنياي رقابتي امروز كه نوآوري شرط بقاي هر سازمان است، آگاهي از ميزان ظرفيت نوآوري منابع سازمان كه با سياست‌گذاري سازمان، انتقال فناوري، حيات و رقابت سازمان ارتباط دارد، حايز اهميت‌ است. طراحي مدلي براي تعيين و پيش‌بيني سطح نوآوري منابع سازمان هدف اصلي اين پژوهش است. پس از بررسي منابع موجود و مصاحبه با صاحبنظران، با استفاده از تحليل عاملي تأييدي تعداد 12 شاخص اصلي در قالب 3 بُعد به‌عنوان ورودي به سيستم استنتاج فازي تعيين شد. در ميان روش‌هاي نوين مدلسازي، سيستم‌هاي فازي از جايگاه ويژه‌اي در علوم مختلف برخوردارند. سيستم استنتاج فازي عصبي- تطبيقي (ANFIS) روش مناسبي براي حل مسائل غيرخطي است. اين روش تركيبي از استنتاج فازي و شبكه عصبي مصنوعي است كه از توانايي هردو براي مدلسازي بهره مي‌برد. با بهره‌مندي از سه نوع روش طراحي مدل در سيستم فازي و مقايسه نتايج، بهترين نتيجه براي ارائه مشخص شد. براي ارزيابي عملكرد مدل از پارامترهاي مجذور ميانگين مربعات خطا (RMSE)، درصد خطاي نسبي (ε)، ميانگين خطاي مطلق (MAE) و ضريب تبيين (R2) استفاده ‌شد كه مقادير 0.047، 1.02 درصد، 0.046 و 989/ به‌‌دست ‌آمد و نشانگر دقت و قابليت اعتماد به مدل است. اين پژوهش از نظر هدف، كاربردي و باتوجه ‌به روش گردآوري داده‌ها از نوع پيمايشي است. خروجي اين پژوهش، ﻳﻚ ﺳﻴﺴﺘﻢ اﺳﺘﻨﺘﺎج ﻓﺎزي ﻫﻮﺷﻤﻨﺪ (ANFIS) است.