برآورد و ارزيابي تبخير - تعرق مرجع روزانه با استفاده از داده‌هاي بازتحليل ERA5

هدف از انجام اين پژوهش، ارزيابي دقت داده‌هاي بازتحليل شده ERA5 در برآورد پارمترهاي اقليمي و تبخير-تعرق مرجع در حوضه آبريز كارون است. به اين منظور داده‌هاي 26 ايستگاه سينوپتيك از سال 1389 تا 1399 بصورت روزانه اخذ شد. در مجموع 26 ايستگاه سينوپتيك موجود به‌غيراز ايستگاه صفي آباد دزفول، دماي حداكثر را با nRMSE كمتر از 30 درصد نشان داد. در ايستگاه‌هاي ياسوج، دهدز و فارسان مقدار nRMSE براي دماي ميانگين، بيشتر از 30 درصد مشاهده گرديد. اما متغيرهاي دماي حداقل و دماي نقطه شبنم و سرعت باد آماره‌هاي خطاي بالايي را به خود اختصاص دادند. همچنين متغير شدت تشعشع خورشيدي تنها در چهار ايستگاه گتوند، شوش، ازنا و اهواز خطاي بالاي 30 درصد را نشان داد كه نتايج آن نشان دهنده عملكرد مناسب‌ ERA5 در برآورد اين متغير است. نتايج ارزيابي تبخير-تعرق مرجع در 9 ايستگاه از 26 ايستگاه موجود خطاي بالاي 30 درصد را گزارش نمودند. به‌عبارت‌ديگر تبخير-تعرق مرجع برآورد شده از پايگاه داده ERA5 تقريباً در دو سوم از ايستگاههاي موجود در حوضه آبريز كارون نتايج قابل قبولي را ارائه داده است. ازآنجائي‌كه بيشترين آماره خطا مربوط به داده‌هاي مقادير سرعت باد 2 متري در محل ايستگاه‌هاي هواشناسي است، لذا پيشنهاد مي‌گردد در صورت استفاده از داده باز تحليل و دردسترس‌بودن باد محل ايستگاه‌ها، از داده‌هاي اندازه‌گيري شده به‌جاي مقادير باد باز تحليل استفاده گردد. درصورتي‌كه در مقياس حوضه  هدف اجراي پروژه‌هاي آب‌وخاك مي‌باشد و دسترسي به داده‌هاي اقليمي و تبخير-تعرق مرجع امكانپذير نيست، بكار‌گيري داده‌هاي باز تحليل گزينه مناسبي است.