هم‏ افزايي رويكردهاي مهندسي انسان‏ گرايانه، بوم‏ گرايانه، جهان‏ شمول و كل‏ نگر براي بازنگري آموزش مهندسي

به‏ منظور شناخت چالش‏ هاي روزافزوني كه مهندسان با آنها مواجه هستند، نياز به بررسي جامع رويكردهاي مهندسي انسان‏ گرايانه، مهندسي بوم ‏گرايانه، مهندسي جهان‏ شمول و مهندسي كل ‏نگر است. فلسفه و هدف اين مقاله، ضمن پاسخ به اين نياز، مقايسه اين رويكردها و ارائه ويژگي‏هاي توصيفي و كاربردي آنها در حوزه ‏هاي مختلف است. اين پژوهش بر اساس هدف، توسعه‏ اي كاربردي، بر اساس شيوه گردآوري داده، توصيفي، و بر اساس ماهيت داده، كيفي از نوع مقايسه ‏اي است. نتايج نشان مي‏دهد كه درهم‏ كنش اين رويكردها براي حل مسائل پيچيده مهندسي، ضروري است. همچنين آموزش مهندسي، نياز به بازنگري اساسي دارد تا موضوعات رويكرد كل‏ نگر، هم‏نشيني با اهداف توسعه پايا، اخلاق و مسئوليت ‏پذيري اجتماعي، توازن دانش فني و ديدگاه‏ هاي انسان‏ گرايانه و بوم‏ گرايانه و ترويج ديدگاه ‏هاي جهاني و شايستگي فرهنگي در پداگوژي مهندسي را دربرگيرد. لازم است كه نه تنها راه‏ حل‏هاي فني، بلكه ابعاد اجتماعي، اخلاقي و بوم‏ شناختي چالش‏ هاي مهندسي نيز مد نظر قرار گيرند. آموزش‏ هاي محيط‏زيستي و اجتماعي، يادگيري اجتماعي و تجربي، همكاري ميان‏ رشته ‏اي، مطالعه موردي و ارائه تجربيات بين ‏المللي، جهت آماده‏ سازي مهندسان براي مقابله با چالش‏هاي محلي و جهاني، بسيار حياتي است. اين موارد مي‏توانند در توسعه فهم عميق ‏تري از مسائل مختلف، به دانشجويان مهندسي كمك كنند. همچنين باعث مي‏ شوند كه مهندسان آينده، داراي دانش و مهارت ‏هاي لازم براي طراحي و پياده ‏سازي راهكارهاي نوآورانه مناسب، فرهنگ ‏مدار و قابل ‏قبول از نظر محيط‏ زيستي باشند.