طراحي الگوي كاربست انرژي‌هاي نو در مناطق روستايي استان زنجان

امروزه استفاده از انرژي نو به عنوان يكي از مهمترين راهكارهاي حفظ محيط زيست و دستيابي به توسعه پايدار مورد توجه قرار گرفته است. لذا اين پژوهش با هدف بررسي طراحي الگوي كاربست انرژي‌هاي نو در مناطق روستايي استان زنجان صورت پذيرفت. جامعه آماري پژوهش خانوارهاي روستايي بودند كه تحت پوشش تكنولوژي انرژي نو در استان زنجان قرار داشتند كه با استفاده از جدول كرجيسي و مورگان تعداد 210 خانوار از آنها به عنوان نمونه انتخاب شد. براي گردآوري داده‌ها از ابزار پرسشنامه استفاده گرديد. روايي ظاهري و محتوايي پرسشنامه با نظر پانلي از متخصصان و كارشناسان قبل از پيش آزمون مورد تاييد قرار گرفت. پايايي ابزار تحقيق نيز از طريق انجام آزمون اوليه بين 30 نفر خارج از نمونه آماري و محاسبه آلفاي كرونباخ براي مقياس‌هاي اصلي پرسشنامه (در دامنه بين 0.72 تا 0.90) ارزيابي و تصحيح گرديد. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزارهاي SPSS24 و AMOS22 انجام گرفت. داده‌هاي گردآوري شده با استفاده از تكنيك مدل سازي معادلات ساختاري تجزيه و تحليل گرديد. نتايج مدل ساختاري مستقيم نشان داد بين عوامل آموزشي، اجتماعي فرهنگي، سياست‌گذاري و زيست‌محيطي رابطه مثبت و معني‌داري با كاربست انرژي نو وجود دارد و اين متغيرها 37 درصد از واريانس متغير وابسته را تبيين مي‌نمايند. اما عوامل اقتصادي و فني نقشي در كاربست انرژي نو نداشته است.