عوامل موثر برادراك برنجكاران براي سازگاري با تغييرات آب و هوا در شهرستان ساري، مازندران

تغييرات آب و هوايي منجر به كاهش قابل توجه بهره وري كشاورزي هم در كشورهاي در حال توسعه و هم توسعه يافته شده است. فهم دقيق كشاورزان از تغييرات آب و هوايي موجب انجام اقدامات كارآمد براي حفاظت از زندگي آنان در مقابله با آسيب هاي ناشي از تغييرات آب و هوايي مي گردد. در همين راستا، اين پژوهش با هدف بررسي عوامل موثر بر ادراك برنجكاران براي سازگاري با تغييرات آب و هوا در شهرستان ساري در سال 1400انجام گرفته است. جامعه ي آماري پژوهش شامل برنجكاران شهرستان ساري در استان مازندران مي باشند  (N=24502) كه با استفاده از جدول كرجسي و مورگان (1970)، 271 برنجكار به عنوان نمونه ي آماري انتخاب گرديد. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته گردآوري شدند. روايي شكلي پرسشنامه با استفاده از نظر متخصصان مورد تأييد قرار گرفت. همچنين بر پايه ميزان ميانگين واريانس استخراج شده (0.519 AVE 0.549) و پايايي تركيبي (0.858 CR 0.921)، پرسشنامه داراي روايي همگرا و پايايي مناسبي بود. براي پردازش داده ها از نرم افزارهاي SPSS16 و Smart PLS2 بهره گرفته شد. يافته هاي مدل سازي معادله هاي ساختاري نشان داد كه دسترسي به منبع هاي اطلاعاتي، انگيزه هاي شاليكاران، ويژگي هاي اجتماعي و درآمد برنجكاري تأثير مثبت و معني دار و فاصله شاليزار تا محل سكونت و سن تأثير منفي و معني دار بر ادراك برنجكاران براي سازگاري با تغييرات آب و هوايي داشتند و 76.2 درصد از تغييرپذيري هاي ادراك برنجكاران براي سازگاري با تغييرات آب و هوايي را اين شش متغيير تبيين مي كنند.