جداسازي گونه‌هاي غالب سالمونلا و شناسايي عوامل حدت آن‌ها در حيوانات خانگي و صاحبان آن‌ها در شهرستان اصفهان

سالمونلوزيس بيماري مشترك بين انسان ودام محسوب مي شود و در بعضي موارد حيوانات حامل باكتري، منبع بالقوه آلودگي براي انسان مي باشند. اين مطالعه با هدف بررسي ميزان آلودگي سالمونلايي در نمونه هاي مدفوع سگ ها و گربه هاي خانگي و صاحبان آنها در شهرستان اصفهان و مطالعه ميزان مقاومت آنتي بيوتيكي و ژن هاي حدت انجام گرديد. بدين منظور در تابستان ۱۴۰۰، سواب هاي مدفوعي از 115 سگ و گربه به ظاهر سالم اخذ و با استفاده از روش هاي كشت و PCR مورد شناسايي قرار گرفت. سروتايپينگ و مقاومت آنتي بيوتيكي به همراه ژن هاي حدت براساس روش هاي استاندارد صورت پذيرفت. نتايج بدست آمده در مطالعه حاضر، باكتري سالمونلا را در 8% گربه ها، 16% صاحبان گربه و 12% صاحبان سگ و در افراد بدون ارتباط با اين حيوانات نيز 6/6% نشان داد. دو سروتيپ شناسايي شده در اين تحقيق شامل سالمونلا تيفي موريوم (80%) و سالمونلا انتريتيديس (20%) بود. ارتباط معني داري بين سن، وضعيت دستگاه گوارش و محيط نگهداري با ميزان آلودگي به سالمونلا درسگ وگربه وجود نداشت. همچنين ارتباطي بين آلودگي حيوانات و صاحبانشان مشاهده نشد. طبق نتايج همه موارد آلوده به ژن هاي حدت  invAو flic بودند. باتوجه به تست هاي آنتي بيوگرام انجام شده نسبت به سيپرو فلوكساسين، آزيترومايسين، ناليديك اسيد حساس و نسبت به تتراسايكيلين، جنتامايسين و سفالوتين نيمه حساس و نسبت به آمپي سيلين، آموكسي سيلين و سفالكسين مقاومت از خود نشان دادند.  جداسازي سويه هاي سالمونلا از سگ ها و گربه هاي فاقد علايم باليني، آن ها را به عنوان يكي از عوامل انتشار باكتري سالمونلا در محيط و خطرناك براي بهداشت عمومي و سلامت حيوانات معرفي مي نمايد.