مهار درد التهابي ناشي از تست فرمالين بواسطه كوئرستين: نقش مسيرهاي اوپيوئيدرژيك، نيتريك اكسايد و هيستامينرژيك در موش كوچك آزمايشگاهي

مطالعه حاضر به منظور بررسي نقش مسيرهاي اوپيوئيدرژيك، نيتريك اكسايد و هيستامينرژيك در مهار درد بواسطه كوئرستين در موش كوچك آزمايشگاهي انجام گرفت. 85 سر موش كوچك آزمايشگاهي نر بطور تصادفي در 5 مرحله آزمايشي با چهار گروه و 5 تكرار در هر گروه مورد ارزيابي قرار گرفتند. در آزمايش 1 بمنظور بررسي اثرات ضد دردي كوئرستين گروه اول بعنوان كنترل، گروه دوم الي چهارم به ترتيب سطوح 50، 100 و 150 ميلي گرم بر كيلوگرم كوئرستين و گروه پنجم مورفين (5 ميلي گرم بر كيلوگرم) را دريافت كردند. پس از مشخص شدن سطح موثر كوئرستين آزمايشات مراحل دوم الي چهارم طراحي و اجرا شد. در آزمايش دوم گروه هاي آزمايشي شامل كنترل، تزريق كوئرستين (150 ميلي گرم بر كيلوگرم)، نالوكسان (آنتاگونيست غير انتخابي گيرنده هاي اوپيوئيدي، 2 ميلي گرم بر كيلوگرم) و تجويز توام كوئرستين (150 ميلي گرم بر كيلوگرم) با نالوكسان (2 ميلي گرم بر كيلوگرم) در آزمايشات سوم و چهارم L-NAME (مهاركننده سنتز نيتريك اكسايد، 10 ميلي گرم بر كيلوگرم) و سيپروهپتادين (آنتاگونيست غير انتخابي گيرنده هاي هيستامين، 4 ميلي گرم بر كيلوگرم) بجاي نالوكسان استفاده شد. سپس تست فرمالين بواسطه تزريق آن به كف پاي راست انجام و مدت زمان حس درد (زمان ليسيدن و گاز گرفتن پاي تزريق شده) در دوره هاي زماني 5-0 دقيقه (فاز اول) و 30-15 دقيقه (فاز دوم) اندازه گيري شد. باتوجه به نتايج بدست آمده، تزريق سطوح مختلف كوئرستين بطور معني داري موجب كاهش زمان درد شد (P 0.05). تزريق توام نالوكسان يا L-NAME به علاوه كوئرستين بطور معني داري موجب كاهش اثرات ضد دردي كوئرستين شد (P 0.05). نتايج نشان دهنده اين بود كه كوئرستين داراي خاصيت ضددردي است و اين اثر از طريق مسير نيترارژيك و اوپيوئيدرژيك ميانجي گري در موش مي شود.