تأملي بر مفهوم «تعادل» در فلسفۀ سيمون وي

تعادل، يكي از ايده‌هاي محوري در تاريخ فكري سيمون وي است كه با بررسي آن مي‌توان رخنۀ نگرش خاص او را در تمام ابعاد زندگي‌ به نظاره نشست. سيمون وي، در خلال شرح خويش از مفهوم تعادل تلاش دارد با حفظ ارزش‌هاي انساني ميان انسان و نيروهايِ حاكم در طبيعت و همچنين، ميان انسان و نيروهايِ حاكم در جامعه هماهنگي ايجاد كند. او با كمك‌گرفتن از معناي كار، تعادل را براي رسيدن به عدالت در بستر جامعه بررسي مي‌كند. وي از رهگذرِ ايدۀ تعادل مفاهيمي چون قدرت، حيثيت و جامعۀ سركوب‌شده را تحليل مي‌كند و انقلاب را براي نجات جامعۀ سركوب‌شده ناكارآمد مي‌داند. سيمون وي نشان مي‌دهد كه آدمي چگونه مي‌تواند با تغيير در نگرش به زندگي و عنصر رضايت، خود را از «سلطه» رهايي بخشد و ازطريق پيوند با امر غيرشخصي ميان انسان و تمام نيروهاي حاكم، اعم از اجتماعي و طبيعي، و ميان خودش و آنها تعادل ايجاد كند. بدين‌نحو، تعادلي كه وي مطرح مي‌كند، نه‌تنها به هيچ‌گونه حزب و يا سياستي وابسته نيست، حتي از متكي‌بودن به علم كه دستاورد بشري جهت سهولت در زندگي است، به دور است. هدف از نگارش اين مقاله آشنايي مختصر با فلسفۀ سياسي سيمون وي با محوريت آموزۀ «تعادل» است كه تاكنون به آن توجه نشده است.