بررسي تأثير آموزش مهارت‌هاي مثبت انديشي بر تاب‌آوري پرستاران شاغل در بيمارستان‌هاي منتخب نظامي

مقدمه: انگيزه كاري در پرستاران ممكن است در طول زمان كاهش يابد و خطر ترك كار و كمبود نيرو، نظام سلامت را تهديد مي‌كند. در اين حالت تقويت تاب‌آوري پرستاران با استفاده از مداخلات روان‌شناختي از اهميت بالايي برخوردار است.هدف: پژوهش حاضر با هدف تعيين تأثير آموزش مهارت‌هاي مثبت انديشي بر تاب‌آوري پرستاران شاغل در بيمارستان‌هاي منتخب نظامي در شهر تبريز انجام شد.مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر يك مطالعه‌ي نيمه تجربي با طرح پيش‌آزمون و پس‌آزمون مي‌باشد كه جامعه آماري آن را پرستاران شاغل در بيمارستان‌هاي منتخب نظامي در شهر تبريز در نيمه‌ي دوم سال 1400 تشكيل مي‌دادند. بر اساس معيارهاي ورود، 50 پرستار انتخاب و به ‌صورت تصادفي در دو گروه مداخله و كنترل قرار گرفتند. براي گروه مداخله، آموزش مثبت انديشي به شيوه حضوري و بحث گروهي در هشت جلسه 90 دقيقه‌اي انجام شد. براي جمع‌آوري داده‌ها، از پرسشنامه‌هاي مشخصات جمعيت شناختي و تاب‌آوري كانر و ديويدسون استفاده شد. داده‌ها با نرم‌افزار آماري SPSS نسخه 21 و با استفاده از آزمون‌هاي آماري تجزيه ‌و تحليل شدند.يافته‌ها: بين دو گروه آزمون و كنترل از نظر مشخصات دموگرافيك تفاوت معني‌داري وجود نداشت. ميانگين تاب‌آوري پرستاران قبل از مداخله در گروه آزمون 6/12±39/28 و در گروه كنترل 9/54±41/56 بود كه تفاوت آماري معني‌داري نداشتند (0/32=P). بعد از مداخله در گروه آزمون به 4/66 ± 60/12 و در گروه كنترل به 8/98 ± 42/60 رسيد كه اين تفاوت بين دو گروه معني‌دار بود (0/001 P). همچنين تاب‌آوري از زمان پيش‌آزمون به پس‌آزمون در گروه مداخله ارتقا يافت (0/001 P) ولي در گروه كنترل معني‌دار نبود (0/16=P).نتيجه‌گيري: با توجه به اثربخشي آموزش مهارت‌هاي مثبت انديشي بر تاب‌آوري پرستاران، پيشنهاد مي‌گردد اين روش ساده و ارزان و قابل‌اجرا براي پرستاران مورد استفاده قرار گيرد.