بررسي علل مرگ و مير كودكان 59-1 ماهه شهرستان نيشابور طي سال‌هاي 98-94

مقدمه: يكي از شاخص‌هاي مهم توسعه سلامت، ميزان مرگ و مير كودكان زير 5 سال است. بررسي مرگ و مير كودكان به منظور شناسايي علل بروز و طراحي مداخلات پيشگيرانه از وقوع مرگ‌هاي مشابه ازجمله مهم­ترين راهكارها براي ارتقاء سلامت كودكان است.هدف: پژوهش حاضر با هدف تعيين علل مرگ كودكان 59-1 ماهه طي سال‌هاي 1398- 1394 در جمعيت تحت پوشش دانشكده علوم پزشكي نيشابور انجام شده است.مواد و روش‌ها: در مطالعه توصيفي- مقطعي حاضر اطلاعات پرونده مرگ و مير 112 كودك 59-1 ماهه در دانشكده علوم پزشكي نيشابور از سال 94 تا 98 بررسي شد. داده‌هاي مورد نياز از فرم‌هاي نظام مراقبت مرگ و مير كودكان 59-1 ماهه وزارت بهداشت استخراج گرديد. آناليز داده‌ها با كمك روش‌هاي آمار توصيفي و تحليلي در سطح معني‌دار 0/05 با نرم‌افزار SPSS نسخه 16 انجام شد.يافته‌ها: نتايج نشان داد ميزان مرگ و مير كودكان 59-1 ماهه در بازه زماني مطالعه 2/4 درصد افزايش داشته است. علل اصلي مرگ و مير به ترتيب شامل: ناهنجاري مادرزادي (32/14 درصد)، بيماري‌هاي سيستم تنفسي و بيماري‌هاي مزمن (16/96 درصد)، سوانح و حوادث غير ترافيكي (12/5 درصد) و سوانح و حوادث ترافيكي (9/8 درصد) بودند. بين مرگ در اثر حوادث (ترافيكي و غيرترافيكي) و سن كودك در زمان فوت ارتباط آماري معناداري وجود داشت (0/05 P).نتيجه‌گيري: از آنجا كه ناهنجاري‌هاي مادرزادي و كروموزومي اصلي‌ترين علت مرگ كودكان در اين مطالعه است به نظر مي‌رسد با اجراي برنامه‌هاي مداخله‌اي مانند مشاوره‌هاي ژنتيك قبل از ازدواج و اجراي غربالگري‌هاي دوران بارداري، بخش عمده‌اي از اين مرگ و ميرها قابل پيشگيري باشند.