كليدواژه :
حق حيات , الهي , حقوق طبيعي , جدليالطرفين , فايدهگرايي , وظيفهگرايي , فضيلتگرايي
چكيده فارسي :
در اين مقاله تلاش ميشود از چنين نظريهاي دفاع شود: معقول است باور كنيم حق حيات، انحصاراً حقي الهي است؛ يعني فقط خداوند است كه (اخلاقاً/شرعاً/قانوناً/...) مجاز است احكام مربوط به حق حيات (و ممات) را وضع و صادر كند. براي دفاع از اين نظريه، پس از بيان چند تعريف و نكتۀ مقدماتي، دو استدلال به شرح زير صورتبندي و ارائه ميشود: استدلال نخست بر مبناي جدليالطرفين بودن احكام مربوط به حق حيات، و استدلال دوم بر مبناي بررسي ريشۀ حقوق براي انسانها. در ادامه برخي شواهد درونديني براي تأييد نظريه ارائه ميشوند. سپس، و در بخش نتيجه، برخي مزايا و لوازم نظريه نيز به اختصار تام بيان ميشود.