تحليل داستان ليلي و مجنون نظامي بر مبناي نظريّۀ مثبت‌انديشي سليگمن

مسألۀ اساسي اين پژوهش بررسي منظومۀ ليلي و مجنون نظامي بر مبناي نظريّۀ مثبت‌انديشي سليگمن، به روش توصيفي- تحليلي است. اعمال و رفتار هر يك از شخصيّت‌هاي اين منظومه و مفاهيم گنجانده‌شده در لابه‌لاي اشعار با فضايل و مؤلّفه‌هاي مثبت‌انديشي مطرح در نظريّۀ مذكور مطابقت داده‌شده و پس از تحليل نتايج، داده‌هاي به‌دست آمده به شكل نمودار ارائه شده است. نظامي گنجوي كه جامع علوم روزگار خود است، در شخصيت‌پردازي اشخاص داستان­ ليلي و مجنون با ديدگاه حكيمانۀ خود به پرورش فضايل نيكوي انساني و تعالي روحي و رواني شخصيّت‌هاي منظومۀ خود توجّه ويژه داشته است. نتايج اين پژوهش نشان مي‌دهد شخصيّت‌هاي اين منظومه، آراسته به فضايل شش‌گانه مطرح در نظريّۀ مثبت‌انديشي سليگمن هستند و ابيات راوي اين فضايل، از بسامد بالايي در اين اثر برخوردارند. عشق‌ورزي خردمندانه، انسانيّت و مهرورزي نسبت به هم‌نوعان و حتي وحوش، شجاعت در وفاداري عاشق و معشوق نسبت به يكديگر، به تعالي رسيدن اين عشق ناب، وجود برخوردهاي عادلانه و حفظ اعتدال در افكار و اعمال و رفتار ليلي و مجنون كه شخصيّت‌هاي اصلي اين منظومه هستند، به ميزان قابل توجّهي مشهود است. شايان ذكر است برخورداري از اين فضايل در مورد اشخاص ديگر منظومه نيز صادق است.