تحليل فرايند اقتباسي شخصيّت‌پردازي در فيلم «پاداش سكوت»از داستان من قاتل پسرتان هستم

اين مقاله مي‌كوشد با نگاهي به موضوع اقتباس، نشان دهد كه چگونه در فرايندي اقتباسي، با حفظ درون‌مايۀ اثر اوّليه مي‌توان با شخصيّت‌‌پردازي مؤثّر از يك داستان كوتاه چند صفحه‌اي و با شخصيّت‌هاي بسيار اندك، يك فيلم بلند سينمايي با شخصيّت‌هاي متعدّد ساخت. در يك داستان و فيلمنامه، شخصيّت نيز در كنار بن‌مايه و محتوا نقش بسيار مهمّي را عهده‌دار است. اساساً شخصيّت به محتواي داستان معنا مي‌بخشد. شخصيّت، فردي است كه كيفيّت اخلاقي و روحيات او در رفتار، گفتار و كردارش آشكار باشد و خواننده يا تماشاگر بتواند به‌راحتي با او ارتباط برقرار كند. خلق چنين شخصيّت‌هايي را در داستان يا فيلم‌نامه شخصيّت‌پردازي گويند. مقالۀ حاضر با بررسي يكي از داستان‌هاي مربوط به دفاع مقدّس به نام من قاتل پسرتان هستم نوشتۀ جعفر دهقان، به خلق شخصيّت، در فيلم اقتباس‌شده از آن «پاداش سكوت» به كارگرداني مازيار ميري مي‌پردازد، تا نقش كليدي شخصيّت در يك داستان و يك فيلم را نشان دهد. در اين بررسي به شيوه‌هاي گوناگون شخصيّت‌پردازي فيلم‌ساز همچون شخصيّت‌هاي اصلي و فرعي،  شخصيّت‌هاي ايستا و پويا، شخصيّت‌هاي ساده و شخصيّت‌هاي جامع، شخصيّت قالبي، قراردادي و نوعي اشاره شده است. با روش تحليل داده‌ها به‌صورت كيفي وكمّي اين نتايج به‌دست آمده است: ضرورتِ افزودن، كاستن و تغيير اتّفاقات رخ‌داده و شخصيت در فيلم در انواع اقتباس‌ها، نحوه شخصيّت‌پردازي به‌عنوان عنصر اصلي روايت و نقش انتخاب شايستۀ شخصيّت در بيان روايت به بهترين و قابل فهم‌ترين شكل.