تروماي كرونا: از بيماري تا فاجعه در مناطق كم برخوردار (مورد مطالعه: شهر سنندج)

هدف از اين مطالعه بررسي اثرات بيماري كوويد ۱۹ بر شهروندان استان كردستان است. همه‌گيري چه تأثيرات اجتماعي و رواني بر شهروندان و خانواده‌هاي منطقه هدف دارد؟ اين همه‌گيري چگونه بر روابط فردي و اجتماعي شهروندان و خانواده‌ها به‌ ويژه در مناطق كمتر برخوردار مانند حاشيه و حومه سنندج تأثير گذاشته است؟پژوهش حاضر، نوعي مطالعۀ كيفي از نوع تحليل محتوا با رويكرد استقرايي است. داده‌ها و اطلاعات پژوهش از طريق مصاحبۀ نيمه­ ساختاريافته با متخصصان و نخبگان دانشگاهي و غيردانشگاهي جمع‌آوري شد كه با رسيدن به اشباع نظري با 15 نفر خاتمه يافت.براساس يافته‌‌ها اثرات اجتماعي و فرهنگي بيماري عبارت‌اند از: واگرايي جمعي، آنومي اجتماعي، بازنمود ناكارآمدي نظام حمايت اجتماعي، تنگناهاي معيشتي، استحالۀ دين و گزاره‌‌هاي ديني، گسست معرفتي-فرهنگي، بحران در نظام آموزشي و تروماي روحي-رواني. همچنين مضمون اصلي معرفي‌شده در اين راستا با عنوان «تروماي جمعي: از بيماري تا فاجعه» از گستردگي و شدت پيامدهاي كرونا در ابعاد مختلف و امكان شكل‌‌گيري فاجعه درنتيجۀ مواجهه‌نداشتن صحيح و فوري با پيامدهاي كرونا به‌ويژه در مناطق كمتر برخوردار حكايت مي‌كند.گستردگي پيامدها و اثرات زيان‌بار و فاجعه‌آفرين كرونا ويروس در ابعاد شخصيتي، اقتصادي، اجتماعي و حتي فرهنگي كه در بروز مسائلي مانند اختلالات شخصيتي، اضطراب و استرس، بيكاري و بي‌پولي، بحران در روابط اجتماعي و جمعي، فرسايش انواع اعتماد و در رأس آن‌ها بر بي‌اعتمادي نهادي و حتي مسائل فرهنگي مانند بحران ديني و گسست معرفتي تأثيرگذار است؛ بنابراين مي‌توان گسترش ويروس كرونا را نوعي تروما دانست كه بخشي از حافظۀ جمعي شهروندان در ايران و به‌ويژه كردستان را مرتبط با نوعي فاجعه مشغول كرده است.