تحليل زمينه‌هاي شكل‌گيري بسترهاي فسادزا در شهرداري تهران

فساد يكي از مسائل مهم مديريت شهري است. ضرورت بررسي فساد اداري در نهاد شهرداري تهران اين است كه بروز فسادهاي گوناگون در چند سال گذشته منجر به اين شده است كه اعتماد عمومي به اين سازمان و به‌تبع آن كل نظام سياسي-اجتماعي كشور خدشه‌دار شود. پژوهش حاضر با هدف شناسايي عوامل زمينه‌ساز فساد اداري در شهرداري تهران انجام شده است.اين مقاله با رويكرد استقرايي و براساس روش تحليل تماتيك انجام شده و براي اين منظور با 30 نفر از مديران شهرداري و متخصصان حوزۀ فساد مصاحبۀ نيمه‌ساختاريافته صورت گرفته است. براي انتخاب آن‌ها نيز از نمونه‌گيري هدفمند استفاده شده است و داده‌هاي گردآوري‌شده با روش‌هاي كدگذاري باز، محوري و انتخابي كدگذاري و تحليل شده‌اند.براساس كدگذاري‌ها و تحليل‌هاي صورت‌ گرفته، 10 زمينۀ ارتباطات شبكه‌اي و روابط زنجيره‌اي فسادزا در شهرداري، ناكارآمدي، ضعف و انحراف در سيستم‌هاي نظارتي، نظام اداري ناكارآمد و مستأصل شهرداري، نارسايي قوانين، نبود ارادۀ علمي و عملي در مبارزه با فساد، فرهنگ سازماني فسادزده، نظام اطلاعاتي ناقص، نظام معيشتي ‌آسيب‌پذير، فساد عادي‌سازي‌ شده و نظام مالي مستعد فساد، از زمينه‌هاي خاص رخداد فساد اداري در شهرداري تهران شناخته شده‌اند.مضامين و زمينه‌هاي شناسايي‌شده در بروز فساد حول يك محور كلي‌تر يعني «ساختار سازماني فسادزا» گرد هم مي‌آيند كه سبب ايجاد فرهنگ فساد در سازمان شهرداري تهران شده است كه نتيجۀ آن بازتوليد فساد در بستر سازماني شهرداري تهران است.