بررسي جامعه‌شناختي سوژه گري مجازي (مطالعۀ كاربران اينستاگرام)

امروزه كاربران، فضاي مجازي را واقعيت تلقي مي‌كنند و در آن به‌عنوان يك جهان اجتماعي درگير مي‌شوند. اين درگيرشدن مستلزم تعريف خود به‌عنوان سوژه‌هايي در ارتباط با اين جهان اجتماعي است. پژوهش حاضر به مطالعۀ برساخت سوژه‌گري مجازي در بين كاربران اينستاگرام مي‌پردازد.پژوهش حاضر به شيوۀ كيفي انجام شده است. در اين راستا از پارادايم تفسيري و روش نظريۀ زمينه‌اي چندگانه استفاده شده است. نمونۀ مورد مطالعه شامل 46 نفر از كاربران اينستاگرام است كه به شيوۀ نمونه‌گيري هدفمند با لحاظ قاعدۀ حداكثر تنوع انتخاب شدند.سوژه‌گري در فضاي مجازي در شكل پساواقعيت‌ها و خودهاي پساواقعي با استفاده از تكنيك‌هاي «كمال‌گرايي وجودي»، «گريز از بوده‌ام»، «همانندشدن با خود» و «همانندشدن با ديگري» برساخته و تعريف مي‌شود. در هر چهار مفهوم، سوژه به دنبال كسب اعتبار است؛ با اين تفاوت كه همانندشدن با خود از طريق بازيابي خود و هويت رخ مي‌دهد، اما كمال‌گرايي وجودي و همانندشدن با ديگري با سقوط در «دازمن» رخ مي‌دهد.نكتۀ اساسي در هردو شكل از اعتبار اين است كه خودهاي مبتني بر اين اعتبارها پساواقعي و مبتني بر پساواقعيت‌هايي هستند كه فقط در فضاي مجازي وجود دارند.