نقد نگاه هستي‌شناختي علم مدرن از منظر علامه مصباح يزدي

يكي از عناصر اصلي تمدن جديد غربي كه عالم و آدم را فرا گرفته است، علم مدرن غربي است. علم مدرن كه از جمله آن علوم انساني است؛ داراي بنيان‌هاي معرفت‌شناختي، هستي‌شناختي، انسان‌شناختي و ارزش‌شناختي خاص به‌خود است و در آن ريشه دارد. لازمه‌ پذيرش اين علوم، تن دادن به اين مباني و پيش‌فرض‌هاست. اين تحقيق با روش توصيفي-تحليلي در صدد است در مرحله نخست به شناسايي اين مباني و در مرحله دوم بر اساس انديشه‌هاي علامه مصباح ‌يزدي به نقد ‌و ‌بررسي مباني هستي‌شناختي علم‌ مدرن بپردازد. نتايج حاصله حكايت از آن دارد كه علم‌ مدرن داراي مباني هستي‌شناختي چون طبيعت‌گرايي، تسلط بر طبيعت، طبيعت منبع ابزار و وسايل، قدرت‌آفريني طبيعت، تلقي مكانيكي از طبيعت، نفي حكمت و غايت از طبيعت است و تمامي اين پيش‌فرض‌ها از ديدگاه علامه مصباح يزدي دچار اشكالات متعدد و درنتيجه ناپذيرفتني است.