اولويت‌بندي عوامل موثر بر خرابي رويه‌هاي بتن آسفالتي با استفاده از روش تحليل سلسله‌مراتبي (مطالعه‌ي موردي: راه‌هاي استان‌هاي خراسان‌رضوي و جنوبي)

امروزه نياز به ارتباطات بين شهري جهت توسعه‌ي صنعت، تبادلات و سفرها بيش از پيش اهميت پيدا كرده‌است. براي داشتن راه‌هاي داراي كيفيت، با توجه به هزينه‌هاي بالاي احداث و جلوگيري از هزينه‌هاي زياد تعمير و نگهداري دوره‌اي؛ مي‌بايست توجه بيشتري به فازها و مراحل مختلف راه‌سازي گردد. به اين منظور، علاوه بر شناسايي عوامل مخرب در جاده‌ها، براي داشتن برنامه‌هاي مديريتي دقيق، مي‌بايست اين عوامل به‌ترتيب اولويت و ميزان تأثير در خرابي راه، مشخص گردند. تا كنون نيز مطالعاتي در اين زمينه‌ انجام گرديده است اما عموماً تنها يكي از مراحل مانند اجراي آسفالت و يا تعمير و نگهداري مورد بررسي قرار گرفته است. در اين تحقيق تمام ابعاد راه‌سازي (در 6 بعد) از فاز مطالعات تا تعمير و نگهداري و كليه‌ي مواردي كه از جهات مختلف سبب آسيب به جاده‌ها مي‌شوند مورد بررسي قرار گرفته‌است. براي انجام اين مهم، نظرات خبرگان در دو حيطه‌ي كارفرما و پيمانكار، در خصوص مواردي كه سبب خرابي در جاده‌ها مي‌شود؛ ليست شده و به كمك كارشناسان خبره در حيطه‌هاي مذكور؛ به عوامل خرابي با توجه به شدت اثري كه در خرابي دارند، مطابق تحليل سلسله مراتبي عددي بين 1 تا 9 اختصاص داده شده‌است. بدين ترتيب پژوهشگران در مطالعه‌ي موردي برخي از راه‌هاي خراسان رضوي و خراسان جنوبي علاوه بر مشخص كردن اولويت ابعاد مختلف موثر در راه‌سازي، كليه‌ي موارد جزء در هر قسمت را نيز اولويت‌بندي نمودند. همچنين نگرش افراد خبره در دو حيطه‌ي كارفرما و پيمانكار از لحاظ نزديكي ديدگاه‌ها مورد بررسي قرار‌گرفته‌است. نتايج نشان‌داد كه فاز مطالعات از ديد كارفرما و مرحله‌ي زيراساس و اساس از ديد پيمانكار از درجه‌ي اهميت بيشتري نسبت به ساير مراحل برخوردار‌مي‌باشد كه برآيند دو ديدگاه در حيطه‌هاي كارفرما و پيمانكار اهميت بيشتر مرحله‌ي زيراساس و اساس را به نسبت تمامي مراحل؛ مبرهن مي‌نمايد.