اعتباريابي مقياس چندسنجه‌اي شخصيت عامل در دانشجويان ايراني

مقدمه: عامليت به‌صورت داشتن احساس مسووليت در زندگي فرد تعريف شده است، اعتقاد فرد به اين‌كه كنترل تصميماتش در زندگي را در اختيار داشته و مسوول پيامدهاي آن است و احساس خودكارآمدي در اين‌كه فرد قادر به غلبه بر موانعي است كه مانع پيشرفت وي در طول زندگي مي‌شوند. هدف از پژوهش حاضر بررسي ويژگي‌هاي روان‌سنجي مقياس چندسنجه‌اي شخصيت عامل در دانشجويان ايراني بود. روش: مطالعه حاضر از نوع توصيفي و ابزارسازي بود. شش صد و سي و سه نفر از دانشجويان دوره كارشناسي دانشگاه‌هاي شهر تهران در سال تحصيلي1397-1396 به‌روش نمونه‌گيري چند مرحله‌اي انتخاب و ابزارهاي پژوهش شامل مقياس چنداندازه‌اي شخصيت عاملMAPS، ابزار گسترش‌يافته سنجش عيني هويت من-دوEOM-EIS-II، سياهه هوش اخلاقي M‏CI، پرسشنامه سنجش سرمايه اجتماعي و سياهه سرمايه روان‌شناختPCI را كامل كردند. جهت بررسي ساختار عاملي مقياس از تحليل عامل تاييدي مرتبه دوم و نرم‌افزار ليزرل استفاده شد. همچنين، بررسي روايي همگرا و واگراي مقياس با ضريب همبستگي پيرسون و نرم‌افزار SPSS22 انجام شد. نتايج: يافته‌هاي به‌دست آمده نشان داد كه ساختار عاملي نمونه ايراني با ساختار عاملي به‌دست آمده در نمونه كانادايي كوته،1997 برازش دارد. علاوه بر اين، ضرايب همبستگي مقياس چندسنجه‌اي شخصيت عامل با ساير مقياس‌ها تاييدي بر روايي همگرا و واگراي آن بود. ضرايب آلفاي كرونباخ نيز همساني دروني مناسب مقياس چندسنجه‌اي شخصيت عامل را نشان داد. بحث و نتيجه‌گيري: تحليل‌ها نشان داد كه نسخه ايراني مقياس چندسنجه‌اي شخصيت عامل مي‌تواند در مطالعاتي كه عامليت شخصيت را مي‌سنجند مورد استفاده قرار گيرد.